Nog elf dagen en dan is 2023 alweer voorbij. Een heel bijzonder jaar, in vele opzichten.

Heel vaak heb ik nagedacht over de blog die ik nu op het punt sta te gaan schrijven. Wat wil en kan ik hier allemaal vertellen en hoe vertel ik het? We zijn aan het einde van een jaar aangekomen en over het afgelopen jaar is veel te vertellen. Ik ben altijd vrij open in mijn blogs en Facebook-berichtjes, dus de meest aangrijpende dingen die er zijn gebeurd weten jullie inmiddels wel. Toch nog maar even het jaar op een rijtje.

Laat ik maar gewoon eens beginnen bij het begin.
In januari van dit jaar was ik nog met heel veel plezier druk aan het werk bij Takko. Het leek allemaal erg goed te gaan en ik dacht het wel tot mijn pensioen te kunnen volhouden. Ook kregen we halverwege deze maand te horen dat we weer opnieuw opa en oma zouden gaan worden. Wat een feest, wat een geweldige maand was dit.
In februari waren Wilke en ik 32 jaar getrouwd. Dit vierden we samen als gezin in Duitsland. We hadden een heerlijk huis gehuurd in de Eifel. Wat hebben we van elkaar genoten! Het is zo fijn om met het complete gezin een aantal dagen samen door te brengen!!
In maart bezochten we voor het eerst de kerk waar we pas geleden lid van zijn geworden. Het is zo fijn om hier, op een voor ons toch behoorlijk onbekende plek in Nederland, ergens echt bij te mogen horen. Een plek waar we mogen leren uit de bijbel, die voor ons erg belangrijk is. Het is ook een plek waar we mensen ontmoeten, vriendschappen sluiten, lekker koffiedrinken en plezier maken na de dienst. Het is een soort van “thuiskomen”. Heerlijk dat ook dat ons hier is gegeven.
Maart, april en mei zijn bij ons de verjaardags-maanden. Het grootste gedeelte van het gezin is in één van deze drie maanden jarig. Genieten is dit voor mij. Ik krijg dan de kans om ze heerlijk te verwennen en nog belangrijker… we zien elkaar dan ook lekker vaak!
Het waren ook de maanden waarin ik me steeds slechter ging voelen. Mijn lijf was het duidelijk niet met me eens dat ik was gaan werken. Ik was zo ontzettend moe en kreeg die moeheid er ook niet uit geslapen. Heel erg lastig als je wel erg geniet van datzelfde werk. 
In april en mei was er ook de Cal “Happy Moments”. Een heerlijke afleiding voor mij. Dit was precies wat ik wilde met deze Cal. Even een momentje voor jezelf. Even lekker wegduiken in je eigen gedachten, je eigen wereldje, tussen de hectiek van deze grote wereld door. Het heeft me goed gedaan te zien hoe blij ook jullie werden van deze deken. 

In juni maakte ik de moeilijke beslissing om te stoppen met het werken bij Takko, in eerste instantie per 1 oktober. Ik wilde nog heel graag mijn collega’s de vakantieperiode doorhelpen. Dit liep helemaal anders, want in deze zelfde maand kreeg Wilke een hartinfarct. Een hele verdrietige periode. Tegelijkertijd een hele fijne periode. We kwamen er in deze tijd ook heel goed achter hoe belangrijk we zijn voor de kinderen en mensen om ons heen. Zoveel mensen die aan ons dachten, een bloemetje of kaartje stuurden, een knipoog of klop op de schouder gaven. Onze kinderen die voor ons kookten en schoonmaakten, uit liefde! Dan voel je pas hoe rijk je eigenlijk bent. Aan het eind van deze maand besloot ik niet per 1 oktober, maar per 1 augustus te gaan stoppen bij Takko. Een grote last viel van mijn schouders.
In juli begon ik langzamerhand weer aan Lossen & Vasten te denken. Ik besloot hiermee weer lekker aan de slag te gaan, om weer in mijn heerlijke, kleine wereldje te duiken. Wilke en ik kregen de tijd, door omstandigheden, om eens goed te kijken naar hoe we eigenlijk verder wilden. Hoe we ons leven echt willen inrichten.
In augustus was ik thuis, het werken zat erop en ik kon samen met Wilke genieten van de zomer. We hebben dit ook echt aangegrepen en heerlijk veel leuke dingen gedaan. Kleine dingen, zoals een avondwandeling rond het meer in Didam, een ijsje eten in de zon, haken in de voortuin, een dagje aan het strand, een logeerpartijtje van je kleinzoon… het wordt ineens heel erg groot!

Het aller, allermooiste wat gebeurde in augustus was de geboorte van onze kleindochter. Wat weer een wonder, wat weer bijzonder!!

In september begon Wilke weer te werken. Heel spannend allemaal. Hij begon met twee keer per week een uurtje en werkt inmiddels alweer halve dagen. Gelukkig gaat alles goed, gelukkig is hij nog bij me!! Ik ben zo ontzettend dankbaar!
In oktober vierde ik mijn 55ste verjaardag. Vanaf nu ga ik richting de 60. Helemaal niet erg. Ik ga heerlijk gelijk op met Wilke en zou voor geen goud meer terug willen naar mijn jonge jaren. 
In november begon ik een soort van opnieuw met Lossen & Vasten. Ik zat er weer lekker in en kreeg zin om alles een beetje uit te breiden. Een heel goed teken vind ik zelf. In mijn vorige blog heb ik hier al veel over geschreven en ik ben met heel veel plezier mijn plannen aan het uitwerken. Mijn (online) winkeltje raakt steeds meer gevuld en daarmee mijn leven ook. Ik hoef me niet te vervelen in de uurtjes dat Wilke aan het werk is. Ik zit heerlijk in mijn ateliertje en daar is altijd wel iets te doen. Genieten is dat!
Daarnaast moet er natuurlijk ook wel gehaakt blijven, anders komen er geen nieuwe projecten van mijn hand. Ook daar ben ik weer lekker mee bezig.
Vanaf december loopt alles hier eigenlijk best gesmeerd. We zijn er nog niet helemaal, maar we zijn wel al heel erg ver. Zowel Wilke als ik vinden onze plek weer in huis, op het werk, in de kerk, in de buurt en ook bij onszelf. Natuurlijk is het wel eens lastig, maar we gaan vol goede moed 2024 in. We kijken verwachtingsvol vooruit!!

We zijn al bijna aan het einde van dit jaar. Nog een paar dagen en dan is het kerst. De één kijkt ernaar uit en de ander ziet er tegenop. Voor de één is het een feest van lichtjes en vrolijke kerstmuziek, voor de ander is het een donkere tijd vol sombere gedachten. De één viert het uitgebreid met een groot diner en veel familie en vrienden om zich heen, terwijl de ander deze dagen alleen is, de restjes van vorige dagen eet en terug- of vooruit kijkt naar (hopelijk) andere tijden. De één viert deze dagen in alle vrijheid en de ander hoopt op een paar dagen “staakt het vuren” en dat hij of zij weer eens veilig over straat kan. Toch is het voor iedereen kerst, waar dan ook en hoe je je ook voelt, je kunt er niet omheen. 
Heel veel mensen weten eigenlijk niet zo goed meer wat kerst precies inhoudt, waar de oorsprong van dit feest eigenlijk ligt. Veel meer dan een kerstboom met cadeautjes eronder, winkelstraten vol met licht en mooie etalages, lekker eten en samenzijn is het eigenlijk niet. Het zijn vooral “Happy Holidays”.
De ander weet nog wel zo ongeveer wat de oorsprong van dit mooie feest is. Hij of zij bezoekt weer eens een kerk en denkt er misschien nog eens over na. Toch draait het ook hier vooral om de sfeer om dit hele gebeuren heen.
Dan is er nog een groep mensen die met kerst de geboorte van de Here Jezus vieren. Hij, Gods eigen Zoon, werd mens en kwam voor jou en mij. Zij zingen tijdens de kerkdienst samen het “Stille nacht, Heilige nacht” en nog veel meer van deze prachtige kerstliederen. Zij vieren feest, niet om de lichtjes en het lekkere eten, maar omdat ze diep van binnen voelen waarom er feest gevierd mag worden. Dit hoeft niet groots te zijn aan de buitenkant, maar des te meer aan de binnenkant. Bij deze laatste groep hoor ik. 

Dit betekent niet dat ik het niet gezellig zal hebben met kerst. Het betekent ook niet dat er geen kerstboom in ons huis staat. Ook bij ons is het gezellig en branden we volop kaarsjes in deze tijd. Ook wij komen als gezin bij elkaar en hebben het superleuk. We gaan heerlijk samen eten en genieten van het bij elkaar zijn. Mijn (grappige) feestjurk hangt al klaar! Toch is en blijft dat voor mij de buitenkant van kerst. Het echte kerstfeest zit van binnen. Dit geeft aan deze dagen toch een diepere betekenis. Hierdoor kan het voor iedereen, jong en oud, blij of verdrietig, alleen of samen, in ieder geval van binnen, toch een echt feest zijn!

En als de kerstdagen voorbij zijn en onze buikjes weer een beetje tot rust zijn gekomen, krijgen we Oud & Nieuw. Oliebollen en vuurwerk worden ingekocht, we blijven lekker samen thuis of nodigen mensen uit, we zoeken een leuke film of spelletjes op om de avond gezellig door te brengen en wachten vol spanning de klok van 0.00 uur af. We wensen elkaar een goed, een prachtig, een gezond , een gelukkig of gezegend nieuwjaar toe en dan gaat het los…. het is 2024!!
Kom maar op, laat maar zien wat je ons te bieden hebt. We zijn er klaar voor! Vier nieuwe seizoenen, 12 nieuwe maanden, 52 nieuwe weken en (dit jaar) 366 nieuwe dagen. Er zal gevierd, gerouwd, gelachen en gehuild worden. Het zal weer een jaar worden zoals ieder ander jaar, een jaar met hoogtepunten en een jaar met dieptepunten. Gelukkig weten we het allemaal niet van tevoren.

Ook voor Lossen & Vasten wordt het een spannend jaar. Gaat het lukken om buiten de patronen ook garens en accessoires te gaan verkopen? Blijf ik zo blij met dit kleine wereldje als dat ik het nu ben? Ik weet het niet, we gaan het zien, ik hoop het vanuit mijn tenen! In ieder geval zal ik er blijven zijn met mijn blogs, Facebookberichten en ter zijner tijd ook weer nieuwsbrieven. Ik zal blijven uitkijken naar jullie berichtjes en reacties. Heerlijk, weer een jaar samen, al hakend, op pad!! Ik zie er verwachtingsvol naar uit!

Lieve, lieve mensen! Dank jullie wel voor het afgelopen jaar! Bedankt voor alle lieve berichten op Facebook, de mail, de app en Messenger. Bedankt dat jullie hebben meegeleefd met de bijzonder mooie dingen die er gebeurden, maar ook met de bijzonder verdrietige dingen. Bedankt voor het meedoen met de Cal “Happy Moments”, bedankt voor jullie vertrouwen in Lossen & Vasten, natuurlijk ook bedankt voor alle bestellingen. Fijn om jullie op het internet om me heen te weten. Ik ben er trots op om “Joke van Lossen & Vasten” te zijn. 

Zorg goed voor jezelf de komende tijd. Zorg ook goed voor de mensen om je heen. 

Ik wens jullie allemaal hele goede, gezegende kerstdagen. Voor 2024 wens ik jullie heel veel liefde, gezondheid, creativiteit, gezelligheid en ontspanning toe!

Blijf genieten van je hobby, blijf genieten van het haken! Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.