Vanaf vandaag heeft het “Babydekentje zonder naam” de naam “Oma’s dekentje” gekregen. Volgens mij kun je nu al wel raden waarom.
Het was al zó bijzonder om te weten dat wij, Wilke en ik, opa en oma zouden gaan worden. Ik dacht dat het haast niet mooier kon worden.
Ik had me vergist!
Het kon nóg mooier, nog bijzonderder, nog wonderlijker. Vorige week zijn onze oudste zoon en schoondochter bevallen van hun eerste kindje, ons eerste kleinkindje. Ze hebben een prachtige zoon gekregen.
Alles zit erop en eraan. Hij is helemaal compleet en ook kerngezond. Wat zijn we ontzettend blij met z’n allen. Dit is niet in woorden uit te drukken!
Dit kleine hoopje mens, dit prachtige ventje, het mooiste jongentje van de hele wereld, heeft ook een hele mooie naam gekregen. Een naam die perfect bij het mannetje past. Ik kan zijn naam wel de hele dag door uitspreken, verwerken in liedjes. Ik ben verliefd!!
Gisteren heb ik met onze zoon en schoondochter gebeld over wat we wel en wat we niet gaan vertellen binnen Lossen & Vasten.
We hebben er uiteindelijk voor gekozen om zijn naam niet te gaan noemen. Dit wereldje is daarvoor te groot geworden. Dat we geen foto’s van hem op Facebook en Instagram zouden plaatsen hadden we al afgesproken, dat vinden we simpelweg niet verstandig. Nu hij er eenmaal is en we zien hoe kwetsbaar zo’n pasgeboren kindje eigenlijk is, hebben we besloten om ook zijn naam lekker bij onszelf te houden. Ik zal het dus, als ik vol trots over onze kleinzoon praat, hebben over ons ventje, ons mannetje, ons Pareltje!! Net zo mooi toch?
Honderd keer per dag scrol ik door de foto’s op mijn telefoon. Ik maak ze groter om ieder stukje van zijn gezichtje goed te kunnen zien. Ik leg de telefoon naast me neer, maar houd dit niet langer dan 10 minuten vol. Daarna scrol ik opnieuw door dezelfde foto’s alsof ik ze nog nooit gezien heb. Iedere nieuwe foto, ieder plaatje van onze held koester ik als een hele grote schat. Ik ken hem nu een paar dagen en hou al zo ontzettend veel van hem!!
Een hele lieve dame van Scheepjes zei laatst tegen me: “Joke, als de kleine geboren is gaat er een luikje open in je hart waarvan je niet wist dat die er zat. Daarachter zit nog zóveel extra liefde, daar wist je niks van.”
Ze had gelijk! Dit kleine mannetje maakt zoveel los, dat is niet te geloven. Alles wat niet leuk is wordt even vergeten . Iedere keer weer als ik zijn foto zie of als we videobellen maakt mijn hart een sprongetje. Kereltje, kereltje, wat doe je met mij?
Tijdens de zwangerschap haakte ik een dekentje voor hem, een dekentje om straks lekker onder te liggen, lekker in gewikkeld te worden. Een dekentje speciaal voor hem.
Ik plaatste hierover een blog en zette het patroon in mijn winkeltje. Iedereen die het ook graag wil haken voor zijn of haar neefje, nichtje, zoontje of dochtertje of net als ik, je kleinkindje, kan dit ook gaan doen. Het is zo heerlijk om tijdens het wachten iets te doen te hebben, al lekker aan de slag te zijn voor dit, o zo grote, wonder!
Het patroon van het dekentje vind je achter deze link. Van de speelblokken die je erbij ziet liggen staat ook een patroon in het winkeltje. Dat vind je achter deze link.
Wat is het toch mooi geworden hè? Ook de ouders van ons kleine kereltje zijn er erg blij mee. Ze gebruiken het echt iedere dag.
En weet je? In gebruik wordt dit dekentje nóg mooier!!
Kijk zelf maar eens…
Hoe geweldig is dit? We zijn zó trots, zo blij en gelukkig, maar vooral heel erg dankbaar voor dit grote wonder, deze Parel, die aan ons leven is toegevoegd!
Ik stel me voor dat bij iedere keer dat hij in het dekentje wordt gewikkeld, iedere keer als hij er lekker onder ligt, hij een knuffel krijgt van zijn omaatje. Daarom krijgt dit dekentje, in plaats van zijn naam, vanaf nu de naam “Oma’s dekentje”. Een hele eer toch?
Ik hoop dat nog heel veel oma’s na mij dit dekentje zullen gaan haken.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen Vasten.