In mijn vorige blog vertelde ik het al. Met deze zin begon het hele verhaal over een nieuwe Cal.
Wat zegt een hakende oma tegen een kleine jongen die haar vraagt om voor hem een deken te haken? Iedere liefhebbende oma zou op deze vraag antwoorden: “Natuurlijk lieve schat, ik begin meteen!”
Zo ging het in ieder geval bij mij en de kleine jongen, die onze kleinzoon is. “Welke kleuren moet oma gebruiken schat?” “Wat vind je leuk?” Hij drukte zijn wijsvingertje op zijn kin en dacht even heel diep na. “Eh… geel en blauw en groen en oranje.” “Okee lieverd dat is goed”, was mijn antwoord. “Dat komt helemaal voor elkaar.”
Wat was ik trots! Onze kleine man vindt het leuk wat zijn oma doet en hij wil daar graag van meegenieten. Natuurlijk wist ik wel al een behoorlijke tijd dat hij mijn haken heel erg interessant vindt. Hij komt graag bij me zitten als ik aan het haken ben en speelt dan gezellig met de draadjes en de bolletjes. Ook probeert hij regelmatig met de haaknaald voor elkaar te krijgen wat zijn oma ook zo goed kan in zijn ogen. Het is een eer om voor deze jongen een deken te gaan haken.
Eenmaal weer thuis begon ik na te denken over het hoe en wat voor deze deken. Ik wist al dat het een lapjesdeken zou gaan worden. Dit wist ik vanaf het moment dat hij zijn kleuren aan me doorgaf. Dit zou een kleurendeken worden geïnspireerd op de kleuren van het olifantje Elmer. Kennen jullie die nog? Er werden nog een paar mooie kleuren aan die van onze kleine man toegevoegd en het plaatje was compleet. Ik bestelde meteen de knuffel en het voorleesboek en ging aan de slag.
O, wat heb ik veel plezier beleefd aan het haken van deze deken voor een heel bijzonder, lief, klein, schattig, grappig, ondeugend jongetje. Er gingen heel wat herinneringen door me heen terwijl ik aan het haken was. O, wat zijn die 3 jaren, dat hij er nu al is, omgevlogen! Wat heb ik genoten van ieder moment, van iedere seconde dat ik bij hem was. Wat heeft hij me gelukkig gemaakt en blijft dat hopelijk nog heel lang doen.
Ik haakte steek voor steek en lapje voor lapje. Ieder lapje kreeg een andere kleur en een andere steek. Zo haakte ik uiteindelijk 9 verschillende kleuren en steken en had ik van iedere kleur en steek elk 6 lapjes nodig. Negen lapjes in de lengte en 6 lapjes in de breedte.
Op het moment dat de eerste grote stapel lapjes voor me lag bedacht ik dat dit wel een hele mooie deken zou zijn voor een Cal-deken. Dat zou voor mij betekenen dat ik deze deken nog minimaal één keer opnieuw wilde haken. Dit deed ik. Dit keer haakte ik haar in de kleuren van het speelgoed van onze heerlijke kleindochter. Ook dit meiske verdiende een deken van oma. Ook zij vindt oma’s haaknaald bere-interessant, hoe klein ze ook nog maar is. En deken nummer twee werd gehaakt…
Nadat deze prachtige deken ook klaar was begon ik me af te vragen hoe deze deken eruit zou zien als ik haar helemaal in één kleur zou gaan haken. Hmmm, dit leek me wel een mooie deken voor mezelf.
Voor deze deken koos ik een kleur die neutraal is, overal bij past en een hele mooie uitstraling heeft. Een kleur die ik voor projecten van Lossen & Vasten wel vaak heb gebruikt, de 1005 van Colour Crafter, een mooie, roomwitte kleur.
Toen ik alle lapjes had gehaakt en ik ze op volgorde voor me neerlegde bedacht ik dat het wel eens heel erg mooi zou kunnen zijn als ik ze aan elkaar zou haken met een neutrale kleur, maar net een tintje lichter. Dit heb ik gedaan en o, wat vind ik het mooi!!
Uiteindelijk had ik dus drie dekens gehaakt. Eén voor onze kleine man, één voor ons meiske en eentje voor mezelf. Drie dekens, en bij elk van de dekens had ik zo mijn eigen herinneringen. Heerlijke herinneringen, maar ook verdrietige herinneringen, gewoon zoals het leven is.
Ondertussen begon het steeds minder goed met me te gaan. Ik merkte dat ik steeds minder energie kreeg en begon wat ongerust te worden over mijn gezondheid. Uiteindelijk ging ik toch maar naar de huisarts en ik begon aan een marathon vol onderzoeken, uitslagen, nieuwe tegenslagen en gelukkig ook positieve resultaten. Het werd me allemaal ineens veel te veel en ik nam het dappere besluit om te stoppen met Lossen & Vasten. Hierover vertelde ik al meer in mijn vorige blog.
Denk niet dat dit een makkelijk besluit was en is. Het is heel moeilijk om te stoppen met datgene wat je zo graag doet. Toch staat mijn besluit echt vast, ondanks de vele keren dat me gevraagd wordt toch nog te blijven doorgaan met dit of met dat. Voor mij is het het één of het ander: stoppen of doorgaan. Een tussenweg is er niet, dat doet gewoon teveel pijn.
Wel wil ik het allemaal op een leuke manier afsluiten en hoe kan je dat beter doen dan datgene te gaan doen waarmee ik ook met Lossen & vasten begon: een Cal. Nog één keer samen haken, nog één keer genieten van de groep die me zo lief is geworden, nog één keer….
Uiteindelijk wist ik ook hoe deze Cal zou gaan heten. Herinneringen ophalen, herinneringen aan de prille leventjes van onze kleinkinderen en daardoor ook herinneringen aan de tijd dat onze eigen jongens nog jongetjes waren. Herinneringen aan de prachtige tijd die ik met Lossen & Vasten heb gehad. Wat is er veel gebeurd en wat heb ik veel gedaan! Uiteindelijk zijn alle herinneringen, leuk of minder leuk, energie-gevend of energie-nemend klein of groot, me dierbaar geworden, me echt heel dierbaar geworden. Daarom heb ik besloten dat de naam voor deze Cal “Precious Memories” zal zijn.
Dierbare herinneringen, we hebben ze toch allemaal? Ik hoop dat ook bij jou tijdens het haken van deze deken je dierbare herinneringen nog eens voorbij zullen komen. Met een lach of met een traan, alles is goed. Zo wordt je deken nóg mooier dan dat ze sowieso al zal gaan worden.
Dit was al een heleboel informatie, maar er komt nog meer. Om je vast te kunnen voorbereiden op het meedoen aan deze Cal is het handig om te weten welke kleuren ik gebruikte en hoeveel bollen per kleur ik gebruikte. Zo kun je hier ook je eigen gekozen kleuren op afstemmen. Ik haakte deze deken met de Colour Crafter van Scheepjes. Dit zijn de kleurnummers die ik gebruikte:
Week 1 2013/1080 (2 bollen)
Week 2 2004/1710 (2 bollen)
Week 3 1068/1302 (2 bollen)
Week 4 2002/1081 (2 bollen)
Week 5 1116/1065 (2 bollen)
Week 6 1246/1130 (2 bollen)
Week 7 2007/1067 (2 bollen)
Week 8 1004/1005 (2 bollen)
Week 9 2005/1064 (3 bollen)
Dit zijn de bolletjes die je gebruikt voor de lapjes van de eerste en de tweede deken. Voor de derde, de effen deken, gebruikte ik in totaal 15 bollen.
Voor het randje om de lapjes heen gebruikte ik voor alle drie de dekens 3 bollen van kleurnummer 1002/1054/2010. Voor het aan elkaar haken van de lapjes en de rand gebruikte ik 2 bollen van kleurnummer 1001/1240/1218. In totaal gebruik je dus 24/24/20 bollen.
De afmeting van alle dekens is 200 x 125 centimeter.
Deze Cal is het laatste patroon dat ik voor Lossen & Vasten heb ontworpen. Dit is ook het enige patroon dat je in 2025 nog in mijn winkeltje zult aantreffen. Heel langzamerhand begin ik vast afscheid te nemen. Dit vooral om mezelf een beetje te beschermen voor teveel pijn in één keer.
Tot en met 31 december kun je al mijn patronen nog kopen. Om je de kans te geven nog zoveel mogelijk aan te kunnen schaffen geef ik tot en met de laatste dag van december 50% korting op al deze patronen. Je vindt de patronen achter deze link.
Tja, en nu komt dan toch echt het meest spannende van deze blog. Jullie willen natuurlijk wel heel graag weten hoe de deken die we samen gaan haken eruit komt te zien. Dit is ze dan!!
Dit is ze dan, de allerlaatste deken van Lossen & Vasten, dit is de laatste Cal, Precious Memories. Ik hoop van harte dat we met heel veel mensen samen aan deze deken zullen gaan haken. Dat we in de laatste maanden van Lossen & Vasten nog eens zullen terugdenken aan wat we allemaal samen hebben gedaan en beleefd. Ik hoop op een bijzondere tijd met z’n allen.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.