Al vanaf de dag dat ik dit garen kocht waren de mensen om me heen enthousiast. Dat doet je toch goed, als anderen kunnen waarderen waar jij mee bezig bent? Voor mij maakt het het haken aan een project tenminste dubbel zo leuk!
Toen ik op een mooie middag eens bezig was met het verzinnen van een mooie, nieuwe deken, kwam dit proeflapje ineens onder mijn handen vandaan. Ik was er zó blij mee! Niet alleen het ontwerp, maar ook de kleurencombinatie sprak me erg aan. Toch is hij nog een behoorlijke tijd in het ideeën-mandje op mijn bureau blijven liggen, voordat ik er iets mee deed.
Met heel veel plezier werkte ik aan deze deken en met heel veel plezier kijk ik er ook naar nu ze af is. Geweldig om, na zóveel dekens gehaakt te hebben, nog steeds blij te zijn met een nieuwe deken, alsof het je eerste is. Ik gaf haar een naam, een naam die ontzettend goed bij haar past.”Merel” gaat deze deken heten. Een natuurlijke naam, net als het garen waarmee ik haar haakte.
Nadat Merel helemaal klaar was, heb ik haar geblockt. Zeker met wol is dit meer dan de moeite waard. Ze wordt dan zó lekker zacht, heerlijk is dat. Dit garen is best heel stug, zolang je er nog mee aan het werk bent. Na een lekker Eucalan-bad en een paar dagen rekken en strekken op bed, is het verschil echt ontzettend groot!
Afgelopen zondag gingen mijn man en ik op pad om een aantal mooie foto’s van Merel te maken. Het is iedere keer weer raak als hij met me mee gaat. Hij zoekt de leukste plekjes uit. Ik ben steeds weer met stomheid geslagen. Super is dat! Zelf had ik al bedacht dat ik haar erg graag wilde fotograferen met een aantal bruine koeien op de achtergrond. Ik wist precies waar ze stonden en daar fietsten we dus eerst naartoe. Maar wat we ook zagen, geen koeien in de wei! Eenmaal een stukje verder gefietst, zagen we ze staan. Ze stonden alleen zo ver van de weg, dat het totaal geen zin had om daar foto’s te gaan maken. De koeien zouden onzichtbaar zijn. Jammer, maar helaas. Op zoek naar “nieuwe koeien”.
De dag ervoor had ik langs de kant van de weg al een paar hele mooie klaprozen zien staan. Omdat ik een poosje geleden al eens in een blog had verteld dat ik deze bloemen zo mooi vind, wilde ik ze graag op de foto zetten. Maar het regende toen zo erg hard, ik had geen zin om van mijn fiets te stappen. Zondag stonden ze er nog steeds, dus ik greep mijn kans. Ondertussen fietste mijn man een stukje verder op zoek naar koeien.
Wat zijn ze toch prachtig! Blij met mijn foto’s en enthousiast over het feit dat ik ze tóch nog had kunnen fotograferen, fietsten we verder. En daar stond hij…0016, het leek wel of hij ons al verwachtte.
Het was zó grappig! Het is nog maar een kalfje en net als een klein kind was hij zó nieuwsgierig naar wat wij daar allemaal deden. Ook de deken vond hij machtig interessant!
We namen afscheid van ons nieuwste vriendje en fietsten verder.
Hier in de omgeving staan erg veel van dit soort hekken voor stukken weiland. Overal staat weer een andere naam op. Erg leuk vind ik dit. Een leuke plek dus om ook een paar foto’s te nemen.
Een stukje verder zagen we een prachtige plek. We waren er al bijna voorbij toen mijn man ineens zei dat dit wel erg geschikt was voor een paar hele mooie foto’s. Zeg nu zelf, heeft hij dit niet heel erg goed gezien?
En op dezelfde plek stond dit monument. Volgens hem heel mooi om wat foto’s bij te maken. Ik was zelf iets minder enthousiast, maar wilde het natuurlijk wel proberen. Uiteindelijk zijn het haast de mooiste foto’s geworden. Wat komt de deken hier toch prachtig in uit!
Een prachtige deken, heerlijke haakmomenten, leuke reacties en een geweldige middag op de fiets om deze foto’s te maken. Dit alles bij elkaar maakt dat ik ongelofelijk trots op deze deken ben!
Nog een klein stukje verder en we zijn weer thuis. Heel dicht bij huis staat deze schaapskudde en ik kon het niet laten om tóch nog even af te stappen en deze laatste foto’s te maken.
Moe, maar voldaan kwamen we thuis.
Vandaag heb ik met heel veel plezier deze blog geschreven. Nog één keer dit tochtje gemaakt, maar dan op de foto’s. Ik hoop dat je bent geïnspireerd om Merel ook te gaan haken. Het patroon vind je in mijn winkeltje.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.