Ik werd al blij tijdens het uitzoeken van de kleuren voor deze omslagdoek. Dat gevoel is nooit meer weggegaan…
Voor de herfst wilde ik een heerlijke, dikke omslagdoek. Zo eentje die bijna je jas kan vervangen. Zo eentje waar je je helemaal in kunt wikkelen. Zo eentje waar je blij van wordt, waar je trots op bent. Zo eentje is mijn Marie geworden!
Met heel veel plezier haakte ik aan deze omslagdoek. Doordat ik het haakte met de Chunky Monkey van Scheepjes, een heerlijk, dik garen, ging het ook snel. Steeds groter werd ze en ook steeds mooier. Toen ook eenmaal de rand er omheen zat werd ik helemaal vrolijk, ging ik sneller praten van enthousiasme, kon ik wel dansen van vreugde en niet meer wachten om haar te laten zien.
Marie is de omslagdoek geworden waar ik op hoopte. Eigenlijk is ze veel meer geworden dan dat. Ze heeft mijn verwachtingen overtroffen!
Ik wilde haar aan jullie laten zien op een hele mooie plek. Een plek die hetzelfde gevoel in mij naar boven brengt als dat ik had toen Marie klaar was. Een plek waar ik wil rennen, ondeugend zijn, daar waar ik me nog een beetje kind voel, waar mijn buik gaat kriebelen en mijn hart sneller gaat kloppen.
Zo’n plek is voor mij het strand. Niet het strand als de lucht helder blauw is, als de zee er strak bij ligt en als de zon zo hard schijnt dat je niet anders wilt dan het water inlopen en er weer uit komen om te gaan liggen op je handdoek.
Nee, ik houd van het strand als de wind zo hard waait dat het zand tussen je kiezen komt, dat het een beetje pijn doet op je huid. Als de wind zo hard waait dat de golven tekeer gaan en de vogels er amper tegenin kunnen vliegen. Als de wind zo hard waait dat je er eigenlijk bijna tegenaan kunt leunen. Dat is voor mij geluk, heel veel geluk!!
Even weer kind zijn… dat heb je af en toe toch nodig?
We kregen zo’n heerlijke dag begin september. O, wat was ik blij, wat vond ik het geweldig om met dit weer op de juiste plek te zijn. Echt een “officiële” fotografie-sessie hebben we niet gehad. Ik was aan het spelen, aan het genieten en Wilke maakte foto’s.
Ik liep richting de zee. Wat toch mooi altijd weer, die voetstappen in het zand.
Het was te koud om het water in te gaan, maar ik kon het toch echt niet laten om zo dichtbij mogelijk te komen. Natuurlijk is een natte broek dan onvermijdelijk!
Ja, die zee, zeker op deze manier, ik kan er wel uren naar kijken.
Met mijn heerlijke doek om me heen was ik niet koud te krijgen!
Wat een fantastische middag hebben we gehad! Ik kon nog wel uren blijven. Toch, uiteindelijk, was het tijd om weer terug te gaan. Ineens ben je uitgespeeld, ineens ben je moe. Maar o, wat was het heerlijk. Lekker even uitwaaien op die plek waar ik zo ontzettend graag ben.
Dichtbij zee, dichtbij de kids…
Toch nog even een paar foto’s die we maakten van Marie voor we echt het strand opgingen. Even laten zien hoe mooi ze is.
Ja Marie, wat ben je me er eentje! Je maakte me blij, al tijdens het haken. Je maakte me gelukkig tijdens de wandeling langs de zee. Als ik aan je denk maakt mijn hart een sprongetje. Ik ga nog heel veel na-pret van je hebben.
Zeker weten!!
Ik hoop dat je hebt kunnen genieten van het lezen van deze blog. Dat je in gedachten naast me liep, daar op het strand van Kijkduin. Ik hoop dat je, mocht je deze dame ook willen haken, er net zoveel plezier van zult hebben als ik dat had.
Het patroon van Marie vind je in mijn winkeltje. Via deze link kom je meteen op de juiste plek terecht. Werkt de link niet zoals het hoort? Je kunt ook rechtstreeks naar mijn online winkeltje gaan. Het adres hiervan is www.lossenenvastenshop.nl. Je vindt haar onder het kopje Patronen tussen de Omslagdoeken en Sjaals.
Ik wens je heel veel haakplezier toe!
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.