Het is eind maart, de lente is begonnen. Een heerlijke periode waarin alles en iedereen weer tot bloei komt, letterlijk en figuurlijk.

Ik ben niet echt een zomermens, het is me al snel veel te warm. De lente daarentegen is een seizoen waar ik intens van kan genieten. Al een aantal weken zie ik in heel veel tuinen weer krokussen en narcissen bloeien. Er staan weer sneeuwklokjes, blauwe druifjes en andere lentebloeiers. Steeds als ik dit zie voel ik op mijn gezicht een glimlach opkomen en krijg ik kriebels in mijn buik.
Vaak als ik naar het dorp loop is er wel iemand, een man of een vrouw, “met water aan het spelen”. Dit is hoe ik in deze periode van het jaar ramen wassen noem. Hoe heerlijk is dit om te doen lekker in het voorjaarszonnetje? Ik zie in ieder geval aan hun gezichten dat ze er plezier aan beleven.

Ook zelf kreeg ik het ineens te pakken. Vorige week donderdag kon ik het niet meer laten. Ineens stond ik met een kar vol plantjes in de rij bij de kassa van de Intratuin in Duiven. Een megagrote Intratuin is dit, keus genoeg dus. ’s Middags trok ik mijn tuinhandschoentjes aan en ging aan de slag. Heel wat potten heb ik gevuld en aan het einde van de middag was ik tevreden. Eindelijk zag onze kale, pas betegelde tuin, er weer een stuk gezelliger uit. Hier kan ik echt blij van worden. Ik heb genoten van het buiten bezig zijn en ik geniet nu na van het resultaat en het dagelijkse plantjes water geven. Ja, ik heb last van lentekriebels, letterlijk en figuurlijk!

Dat was even een leuke inleiding, een update van ons leven hier in Didam.
In mijn vorige blog vertelde ik jullie dat ik geniet hier in Didam. Ook zei ik erbij dat ik mijn leventje zoals het nu is niet wil inruilen voor een leven binnen de 4 muren van mijn nieuwe atelier. Ik vertelde dat dit betekent dat ik ga stoppen met het verkopen en versturen van fysieke producten. De rest, het ontwerpen, het haken, het maken van patronen en het schrijven van blogs blijf ik doen. Op een ontspannen manier.
Inmiddels is het garen voor een prachtige zomerdeken besteld en ook al binnengekomen. Ik heb er weer zin in! Precies wat ik had verwacht nadat het schrijven van de vorige blog was gebeurd; nadat de blog online stond en de reacties hierop volgden. 

Inmiddels heb ik alle voorraad die ik nog in huis heb geteld. Alle knoopjes, schuimrubber blokken, tassenvoetjes, zakken kersenpitten en noem maar op zijn door mijn handen gegaan. Het was een hele klus, maar ook wel even heerlijk om lekker in mijn ateliertje bezig te zijn. Het is er lekker rommelig van geworden en zo wordt het mooi “eigen”.

Na lang wikken en wegen heb ik besloten dat ik alles ga verkopen met een korting van maar liefst 50%. Sla dus je slag, want op = echt op! Ik ga geen nieuwe bestellingen meer doen.
Je vindt alles in mijn online winkeltje. Het adres hiervan is www.lossenenvastenshop.nl. Via deze link kom je meteen op de juiste pagina. Alles wat met deze korting weggaat staat onder de kopjes “knopen”, “labels” en “accessoires”.
Neem maar snel een kijkje.

In dezelfde blog vertelde ik jullie over nog een verandering die eraan zit te komen. Een verandering waar ik zo ontzettend veel zin in heb.
Ik heb een baan gevonden!! Een baan middenin het dorp, op 5 minuten lopen van ons huis. Vanaf 20 april ga ik 12 uurtjes per week werken bij de Takko, een hele gezellige kledingwinkel. Af en toe loop ik er al even naar binnen. Het ligt in dezelfde straat als de winkel waar ik vaak mijn boodschappen doe. Ik kan het dan niet laten. Van mezelf mag ik dit 1 keer per week doen. Als ik mezelf deze regel niet opleg dan sta ik iedere dag een praatje te maken en mijn aanstaande collega’s van het werk te houden. Inmiddels heb ik ze allemaal al ontmoet, een prachtig groepje mensen. Volgens mij gaat dit helemaal goedkomen. Heerlijk onder de mensen zijn, nieuwe gezichten leren kennen. Ik kan bijna niet wachten tot het zover is. 

Ja, er is een hoop gebeurd in huize ter Veldhuis het afgelopen jaar. Vorig jaar hakten we op 1 april de knoop door en besloten dat we ervoor zouden gaan. We gingen op zoek naar een nieuwe baan voor Wilke en een nieuwe plek om te wonen. Het was ontzettend spannend allemaal. We zijn nu een jaar verder. Wie had verwacht dat het zo zou lopen? Wie had verwacht dat we in Didam terecht zouden komen en er met zoveel plezier zouden wonen? Wie had verwacht dat niet alleen Wilke een nieuwe baan zou krijgen, maar wij allebei? Ik niet! Wel ben ik er ontzettend dankbaar voor en zie uit naar wat de toekomst brengen zal.

Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.