Na heel wat weken van wachten, werken, laten werken en eindelijk kunnen inrichten is het zover: het atelier voor Lossen & Vasten is helemaal klaar!!
Op 15 september kregen we de sleutel van het huis waarin we nu alweer een half jaar met ontzettend veel plezier wonen. We wisten al vanaf de bezichtiging dat de garage een atelier voor Lossen & Vasten zou gaan worden. Hiervoor moest er wel heel veel aan gebeuren. Zo zag het eruit toen we het huis kochten.
Al heel snel na het tekenen van het voorlopig koopcontract, dit was vorig jaar mei, hebben we een bouwbedrijf alles laten opmeten en bestellen om in oktober een nieuwe pui aan de voorkant te kunnen maken. Deze zat er op 30 oktober in. O, wat was ik blij met mijn mooie, nieuwe voorkant! Er moest nog een hoop gebeuren hierna, maar het begin was er.
Heel onverwacht moest er ook een nieuw dak op de garage komen. Het was er erg slecht aan toe. Hierna was de binnenkant aan de beurt. De elektriciteit moest worden aangelegd, de muren moesten worden gestukadoord, de vloer moest worden geëgaliseerd, de kozijnen geschilderd en het plafond en de muren gesausd. Tenslotte moest er een vloer worden gelegd en de lampen opgehangen.
Alles had in een paar weken klaar kunnen zijn als er niet steeds moest worden gewacht op de volgende stap. Wachten op bedrijven die er tijd voor hadden, wachten tot er weer iets droog was, wachten tot de storm voorbij was en ook wachten tot het personeel weer corona-vrij was. Wachten, een noodzakelijk kwaad! Zeker als je zo graag verder wilt.
Maar lieve mensen, het is klaar!! En o, wat is het mooi geworden!! Ben je al een beetje nieuwsgierig? Kom maar snel mee naar binnen dan.
Vind je het niet prachtig? Het is een ruimte waar ik perfect pas. Het is mooi, het is licht, het is gezellig, het is vrolijk… een heerlijke plek om aan de slag te gaan!
Ik heb heel lang en heel veel geduld moeten hebben en af en toe vond ik dat ook echt niet meer zo leuk. Toch merkte ik meer en meer dat ik diezelfde tijd ook hard nodig had om goed na te denken…
Vanaf de dag dat we de sleutel kregen van dit huis voelde ik me hier thuis. Meer thuis dan waar ik ook maar gewoond heb hiervoor. Het huis zelf, de plek waar het staat, het dorp waarin het ligt en de omgeving erom heen, het past bij me. Op deze plek voel ik me echt Joke. Uitleggen is lastig, ik omarm het maar gewoon zonder er al te diepzinnig over na te denken.
Ik wilde het eigenlijk niet weten, maar toch merkte ik aan mezelf dat ik genoot van het leven zonder Lossen & Vasten. Het kon ook even niet, het was gewoon niet anders. Tijdens de verbouwing zaten al mijn spullen ingepakt en ik kon er niet bij.
Ineens had ik alle tijd van de wereld voor mijn boodschappen, mijn huishouden, de klussen die nog gedaan moesten worden, een praatje op straat, af en toe iemand op de koffie op op de koffie gaan, gezellig en uitgebreid lekker koken. Ik merkte dat er een rust in mij terug kwam die er al heel wat jaren niet meer was geweest. Een aantal jaren was er een diepe onrust omdat ik dingen deed die ik eigenlijk niet aankon en een aantal jaren was er een onrust omdat ik genoot van datgene wat ik deed, maar wat ook al mijn tijd opslokte.
In Assen moest alles wat ik deed naast Lossen & Vasten er even tussendoor. Het huishouden, de boodschappen, eten koken en ook visite krijgen, alles moest in de agenda, er was weinig ruimte voor iets onverwachts. En ik genoot ervan, met volle teugen. Ik had niets in de gaten. Tot we hier kwamen wonen en alles gedwongen tot rust kwam. De laatste weken, eigenlijk maanden, merkte ik pas hoe erg het eigenlijk was.
Steeds zei ik tegen mezelf dat, als het atelier klaar zou zijn, ik er zelf ook weer helemaal klaar voor zou zijn. Dat ik op dat moment zou staan te popelen om weer aan de slag te gaan. Heerlijk weer ieder uur van de dag een aantekeningenboekje voor mijn neus voor mijn ontwerpen, mijn bedenksels om dat wat ik bedacht even neer te kunnen krabbelen. Mijn handen die aan de lopende band een haaknaald zouden vasthouden. Druk bezig zijn met het inpakken van bestellingen en de pakjes verzenden. Blogs schrijven, Facebook bijhouden, email beantwoorden en alles wat er nog meer bij komt kijken. Kortom… de hele dag tussen de 4 muren van mijn atelier zitten, alle dagen van de week. Dit leek me fantastisch in de dagen rondom de verhuizing. Ik liep te mijmeren over de mooie ruimte die ik zou krijgen, waar het wereldje van Lossen & Vasten nóg meer een klein, eigen wereldje zou zijn dan alle jaren ervoor.
Hoe langer we hier woonden, hoe meer dat idee me ging benauwen. Ik wist ineens niet meer of dat nog wel zo aantrekkelijk was voor mij. De rust, de ruimte in mijn hoofd, het maken van nieuwe contacten is zo fijn. Wil ik dit eigenlijk wel kwijt? Ik ben er inmiddels achter gekomen dat het antwoord op deze vraag 100% NEE is.
Wil ik Lossen & Vasten kwijt? Dat antwoord is net als het antwoord op de vorige vraag ook 100% NEE, nee, nee, nee! Lossen & Vasten is mijn kindje. Het is een deel van me, het is in de afgelopen jaren een beetje met me vergroeid. Dat zet je, net als een kind, niet zomaar aan de kant.
Wel moet je, als het zover is, je kind leren loslaten, gedeeltelijk. En dat is precies wat ik met Lossen & Vasten ook ga doen. Ik laat een gedeelte gaan. Alleen datgene wat ik het allerliefste doe blijf ik doen: Ontwerpen, Haken, Patronen en Blogs schrijven. Dat gedeelte waar mijn hart ligt houd ik vast. Langzamerhand ga ik er weer mee beginnen.
De spencer waar ik aan begon is bijna klaar. Het gaat alleen niet zo hard, want ik heb ook nog eens erg veel last van mijn duimen. Het kan zijn dat ik haar even laat rusten tot de volgende herfst en lekker aan de slag ga met een zomerproject. Eerst moest deze blog af. Het open en eerlijk zijn naar jullie toe stond even tussen mij en mijn haaknaald in. Nu is het eruit. Ik denk dat het niet lang meer duurt voor deze haakster haar haaknaald weer in de hand neemt.
Wat gaat er nu concreet gebeuren? Eigenlijk niet heel veel anders dan hoe het op dit moment gaat. Er zal alleen wel weer wat vaker iets van mijn hand komen. De verkoop van fysieke producten, alles wat met de post verstuurd moet worden, stop ik mee. Helemaal.
Binnenkort zal er een blog komen over hoe ik dit ga afronden. Alles wat ik nog in huis heb ga ik van de hand doen met grote kortingen. Hier zal wel een op=op gelden. Ik ga niet meer nieuw inkopen.
In dezelfde blog zal ik jullie vertellen over nog een verandering. Een verandering waar ik zo naar uitkijk, waar ik zó ontzettend veel zin in heb!!
Voor nu laat ik het hier even bij. Dank je wel dat je tot het einde toe bent blijven doorlezen. Het was een lang verhaal!! Een dikke knuffel hiervoor.
Wil je nog graag een patroon bestellen? Dat kan. Via deze link kom je meteen op de juiste plek terecht. Werkt de link niet zoals het hoort? Je kunt ook rechtstreeks naar mijn online winkeltje gaan. Het adres hiervan is www.lossenenvastenshop.nl.
Ik duik nog even mijn prachtige atelier in. Kijken wat dit doet in mijn hoofd nadat dit hele verhaal er eindelijk uit is. Het zal me niets verbazen als er met het openslaan van de deur een nieuw idee mijn hoofd binnenwaait.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.