Het was 21 augustus 2023. Tijdens het avondeten ging de telefoon…
Wilke en ik zaten gezellig te eten. Tijdens het eten wordt er hier vaak heel wat afgekletst en gepraat. Na al die jaren hebben we elkaar nog steeds heel veel te vertellen. Kleine dingen, grote dingen, pijntjes en verdrietjes, blijdschap en groot plezier.
Dit keer vertelde ik Wilke hoe erg ik ons lieve, kleine mannetje toch miste. Door alles wat hier de afgelopen tijd is gebeurd zagen we hem wat minder dan normaal. Dat deed ineens heel erg veel pijn… Ook waren we erg nieuwsgierig naar de situatie bij onze Emiel en Mirjam. We wisten dat daar iets aan het gebeuren was.
De telefoon ging. Iemand wilde met ons videobellen. Ik zag in mijn beeldscherm dat het Emiel was en ik keek Wilke met grote ogen aan. Neeeeeee, zou het? Nu al??
Ik nam op en zag in mijn scherm een heel klein neusje met daarboven twee hele mooie oogjes. Wilke sprong van zijn stoel om naast me te komen zitten. Tranen stroomden over mijn wangen, het was gewoon niet te stoppen. Emiel deed zijn verhaal en Mirjam lag er met glimmende ogen naast.
O, wat zijn we weer blij en wat zijn we weer gelukkig. Ons kleine meisje, dat we op deze plek de naam Uk blijven geven, is geboren. Ze is zo klein, maar ze is zo’n groot wonder. Wat is dit kindje weer prachtig gemaakt. Alles zit erop en eraan en erin. Haar kleine voetjes, 10 mooie teentjes met op ieder teentje een piepklein nageltje. Mooie handjes, mooie oogjes, een prachtig neusje en…. platte oortjes!! Dat is in ons gezin nog niet eerder voorgekomen!
We zijn zo niet normaal trots, maar bovenal zijn we ontzettend dankbaar. Wat is ze mooi gemaakt. Een nieuwe schepping binnen ons gezin.
Ook dit keer weer, net als toen (en nog steeds) bij ons heerlijke ventje, blijf ik kijken naar de foto’s. Tientallen keren per dag scrol ik door de foto’s op mijn telefoon. Ik kan ze wel van het scherm afkijken.
Gelukkig heb ik haar ook al regelmatig in mijn armen kunnen houden.
Meiske, meiske, je maakt weer zoveel in me los!!
Tijdens de zwangerschap haakte ik al een dekentje voor haar. Uks dekentje noemde ik het. Het is zo bijzonder mooi om te zien dat het nu al zoveel wordt gebruikt. Daar kan ik echt heel erg blij van worden.
Voor onze mooie dame haakte ik het dekentje in het roze, maar ik haakte haar ook nog in twee andere versies. Bekijk de onderstaande foto’s maar eens goed. Ook in deze twee kleuren is het een prachtig dekentje.
Wil je er ook mee aan de slag? Dat kan!! Het patroon en de haakpakketten van deze dekentjes kun je bij me bestellen. Het haakpatroon vind je achter deze link en de pakketten achter deze link.
Het beige-groenige dekentje en het oker-steenkleurige dekentje kun je ook kant & klaar bij me kopen. Ik heb van elk maar één, dus als je dit wilt moet je er snel bij zijn. Je vindt deze dekentjes achter deze link.
Mocht je het heel graag willen en hoeft het niet binnen een week klaar te zijn wil ik ook het roze dekentje of een dekentje in jouw kleuren voor je haken. Hierover kun je me dan een mail sturen, zodat we dit even goed kunnen overleggen.
Ook het patroon van het dekentje dat ik voor onze kleine man haakte kun je nog steeds bestellen. Je vindt het via deze link.
Wat was het heerlijk om dit dekentje voor onze kleine Uk te haken. Wat is het fijn om tijdens je eigen zwangerschap, of de zwangerschap van een ander, waarbij je ook zo betrokken bent, iets te doen. Haken is dan een ideale bezigheid. Zo heb ik het in ieder geval wel ervaren. Ik hoop dat jij net zoveel plezier hebt van het haken van dit dekentje als ik dat had! Ik haak weer lekker verder aan mijn volgende project.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.