Wat was ik trots op mijn dekens en wat vind ik ze nog steeds mooi! En met dit kussen erbij, is het plaatje helemaal compleet!
Op het moment dat ik had besloten dat ik met Lossen & Vasten een Cal zou gaan doen, wist ik dat het voor mij de perfecte deken moest worden. Als ik zelf niet voor de volle 100 % achter mijn ontwerp zou staan, zou het veel te moeilijk worden om met kritiek om te gaan. Ik wilde een deken ontwerpen die ik zou blijven bewonderen, zelfs als de hele wereld hem niet mooi zou vinden. Dat is gelukt met deze deken. Ik was kinderlijk trots op mijn ontwerp en nog steeds.
De eerste week van het patroon ging online en iedere week kwam er een stukje deken bij. Wat was het geweldig om te ontdekken dat er nog zoveel meer mensen zijn zoals ik. Mensen die houden van ritme en evenwicht in kleuren en steken. De negatieve kritiek die ik had verwacht kwam (bijna) niet. De grote groep van mensen die de deken haakte bleef positief. Ik werd er stil en verlegen van. Het kon niet meer stuk voor mij!
Wat gingen die dertien weken snel. Voor ik het in de gaten had was het allemaal alweer voorbij. Ik viel in een gat en miste alles wat me zo dierbaar was geworden bij deze Cal. Het plaatsen van de patronen, het lezen van reacties en het reageren erop. En natuurlijk de Meet & Greets, geweldig om zoveel mensen met hun dekens te mogen ontmoeten. Ook het patroon was ik nog steeds niet zat en eigenlijk wilde ik daar nog wel iets mee. Kon ik er nog iets mee?
Toen kwam het idee van een kussen en dat idee ging ook niet meer uit mijn hoofd.
Dat het kussen dezelfde regelmaat, kleuren en steken zou krijgen als de deken stond voor mij wel vast. Die drie dingen waren immers precies de reden waarom ik nog een projectje achter de Cal aan wilde plakken? Het kussen zelf, het model, moest dus het bijzondere, het verrassende zijn. Het moest een “ander” kussen worden. Dus liet ik mijn hersenen maar weer eens kraken.
Het leek me vanaf het begin al leuk om een rond kussen te bedenken. Dit zou erg leuk staan. De strepen van de deken met daarop de cirkels van het kussen. Het begin was er! Maar nu iets bijzonders…
Bij mij werkt het vaak het best als ik het gewoon laat gaan, niet achter een tafeltje te gaan zitten met pen en papier. Nee, ik doe gewoon mijn ding, in mijn geval is dat haken. Tijdens het haken ben ik meestal heerlijk ontspannen en kan ik mijn hoofd lekker laten gaan. Heel vaak ontstaan zo de mooiste ideeën. Zo ook met dit kussen.
Ineens was het PING en ik wist wat ik wilde.
Alleen had ik nog wel wat mensen nodig die me met bepaalde dingen konden helpen, bijvoorbeeld de knoop.
Voor mijn volgende Cal had ik al bedacht dat ik die graag met de Colour Crafter van Scheepjes wilde haken. Dit bracht mij op het idee om dit garen ook voor het kussen te gebruiken. Zo kon ik de Colour Crafter mooi uitproberen en mijn definitieve beslissing over de volgende Cal kunnen nemen. Ik wilde niet een Cal gaan beginnen met een garen waar ik zelf nog nooit mee zou hebben gewerkt. De kleuren zijn zo goed als hetzelfde, dus dit kan prima gebruikt worden naast de deken van Stylecraft. Ook zijn er erg veel mensen die de eerste Cal ook al met de Colour Crafter hebben gehaakt, dus die hebben nu helemaal geluk! En het heeft goed uitgepakt. Heerlijk vond ik het garen, het is zo lekker zacht aan je handen!
Toen ik mijn plannen bij Scheepjes op tafel legde waren ze meteen enthousiast en hebben ook de knoop voor mij gemaakt. Is hij niet ontzettend mooi geworden? Ik ben echt apetrots, mijn logo op een knoop, super toch? Als je straks dus een pakket gaat aanschaffen voor het kussen, krijg je deze knoop erbij.
Eindelijk kon ik aan de slag met mijn idee. Zoals bij wel meer ontwerpen ging het niet meteen helemaal zoals ik wilde. Uithalen en opnieuw beginnen begon bijna normaal te worden. Dit kussen zou niet bij jullie op de bank mogen liggen als ik zelf niet helemaal tevreden zou zijn. Uiteindelijk werd het toch weer wat ik voor ogen had, ineens had ik het kussen in handen dat ik zo graag bij mijn deken wilde maken. Eigenlijk vind ik hem zelfs nog mooier dan ik had verwacht. En ook het idee met de knoop werkt perfect! Hoe dit precies in elkaar zit blijft nog even een verrassing tot het patroon online gaat.
Gisterochtend ging ik met mijn dekens en kussens op pad. Ik gooide alles in mijn autootje en ging op weg naar een hunebed niet ver bij ons huis vandaan. Ik heb hier ook ooit de foto’s gemaakt voor mijn “Lossen & Vasten-deken” en vond dit de perfecte plek om ook deze kussens te fotograferen.
Ik had er mooi weer bij, dus ik hoefde niet te haasten. Wat is dit alles bij elkaar toch leuk om te doen! Het ontwerpen, het haken, het schrijven van de patronen en nu weer het maken van de foto’s, het is allemaal even geweldig om te doen! En zeg nu zelf, ziet het er niet geweldig uit?
Dit is hem dan lieve mensen! Hij gaat er echt komen. Nog eventjes geduld, er moeten nog een paar dingetjes voor elkaar zijn en dan gaat het patroon online!
Ik hoop dat straks velen van jullie met heel veel plezier dit kussen zullen maken. Dat in heel veel huishoudens deze set op de bank zal liggen. Je kunt het kussen zelfs als poef gebruiken. Hij is lekker groot!
Even een blog over dit kussen om jullie niet langer meer in spanning te laten zitten. Hoe het kussen, waar ik al zo lang geleden over heb verteld, eruit ziet is nu bekend. Ik hoop dat je vingers al een beetje zijn gaan jeuken!
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.