Eindelijk is het dan weer zover, de derde Cal van Lossen & Vasten is in aantocht!!
Het is vandaag precies 2 jaar geleden dat ik mijn eerste blog schreef over de eerste Cal van Lossen & Vasten. Is dit toevallig? Ja en nee, een beetje van beide.
Gisteren begon ik met het schrijven van deze blog en wilde hem ook gisteren plaatsen. Voor ik begon te schrijven zocht ik een beetje naar blogs van mijn eerste twee Cal’s. Hoe deed ik het toen ook alweer? Wat vertelde ik van tevoren wel en wat vertelde ik niet over het hele proces dat gaande was?
Ik kwam erachter dat ik mijn eerste blog schreef op 7 juli 2015. Gisteren was het 6 juli. Na even twijfelen besloot ik om het online zetten van deze blog een dag uit te stellen. Het té leuk en té toevallig dat mijn eerste Cal en nu ook deze Cal op dezelfde dag aangekondigd werden. Ik schreef de blog dus gisteren en zet hem vandaag online.
Twee Cal’s in twee jaar en de derde gaat dus nu beginnen.
Wat heb ik genoten van twee keer een periode van dertien weken samen haken! Wat zie ik nu ook weer uit naar weer zo’n gezellige tijd met z’n allen!
Tijdens de eerste Cal had ik geen enkel benul van wat er op me af zou gaan komen. Misschien maar goed ook, want dat was heel wat!
De deken werd zeer gewaardeerd en ontzettend veel gehaakt. De groep groeide binnen de kortste keren uit naar een groep van over de 10.000 leden. Ik kon dit getal haast niet aan! Als dat al zo lastig was, zou ik dan zo’n grote groep mensen wel aankunnen? Wat als er heel veel kritiek komt? Wat als er ruzie ontstaat binnen de groep? Wat als…….
Zoveel vragen zonder antwoorden. Ik had “A” gezegd, dus besloot ook maar voor “B” te gaan.
Wat was het leuk, wat was het genieten. Vanaf de eerste blog heb ik het naar mijn zin gehad. Natuurlijk ging het ook wel eens wat lastiger. Wat ik vooral heb gemerkt is dat het een hoop rust geeft in de groep als ik in ieder geval zelf me aan mijn eigen regels houdt. Daar waar regels werden overtreden verwijderde ik soms met, maar vaak ook zonder verklaring het berichtje. Niet om vervelend te zijn, maar om het vooral gezellig te houden.
Het eerste patroon werd geplaatst en we gingen samen haken. Hierover heb ik aardig wat blogs geschreven, je kunt ze allemaal teruglezen op de website.
Het was genieten en na dertien weken waren er echt een heleboel dekens klaar! Ik heb de mooiste foto’s voorbij zien komen!
Eigenlijk meteen nadat de laatste week gehaakt was kreeg ik de vraag over een tweede Cal. Het idee was er al, ik moest alles alleen nog uitwerken. Waarom eigenlijk niet? Ik ging meteen aan de slag.
Zo kwam het dat in 2016 zowel de eerste als de tweede Cal van Lossen & Vasten begon én eindigde.
Een druk jaar, een héél druk jaar. Ook van de tweede Cal genoot ik met volle teugen. De groep bleef maar groeien. Zo kwam het dat we ineens een groep hadden van meer dan 20.000 leden! Het bleef gezellig en ik bleef trots op mijn fijne cluppie!!
Ook dit keer haakten vele dames mee en hadden we na dertien weken weer een paar duizend prachtige dekens erbij in ons koude kikkerlandje.
Aan het einde van 2016 was ik moe! Ik besloot om in ieder geval het komende half jaar niet aan een Cal te beginnen.
Dat half jaar is nu voorbij. Natuurlijk kon ik mijn hoofd niet stilzetten de afgelopen maanden, ideetjes kwamen er genoeg binnen. Een aantal van die ideetjes was ik zelfs al wat aan het uitwerken. Ook vanuit de groep kreeg ik steeds meer een indruk van wat men graag wilde zien in een eventuele volgende Cal. Ik vermengde mijn eigen plan met dat wat ik voelde vanuit de groep. Op papier leek dit een hele mooie deken te worden. Het uitzoeken van de kleuren kon beginnen. Dit ging niet vanzelf. Toch had ik uiteindelijk vier hele mooie combinaties te pakken en begon te haken.
De hele maand juni had ik uitgetrokken voor deze deken. Ik moest haar haken én op patroon zetten. Dit is gelukt! Precies op de laatste dag van juni was mijn deken af. Er was een prachtige deken onder mijn handen vandaan gekomen. Ook was ze, zoals ik het altijd noem, voor de volle 100% Cal-waardig.
Deze deken ligt nu boven op ons logeerbed te blocken. Iedere keer als ik daar even moet zijn voel ik mijn ogen stralen en ligt er een lach om mijn mond. Ik ben hier héél blij mee! Ze is weer geworden wat ik wilde, misschien wel meer dan dat!!
Ik snap dat jullie het liefst zouden zien dat ik onder dit stukje een foto plaats van deze deken. Dat doe ik nog maar niet. We zijn nog maar bij de eerste aankondiging.
Voorlopig krijg ik het nog even heel erg druk. Deken één is nu klaar. Ik weet de kleuren en ik weet het aantal bollen, ook voor de andere dekens. De pakketten kunnen worden gemaakt.
De komende vijf weken moet ik haken, heel veel haken, eigenlijk niets anders doen dan haken!! Er liggen op mijn werkkamertje drie grote stapels garen te wachten om te worden verwerkt tot deken. Dit keer worden er dus vier verschillende varianten van één deken in pakketten aangeboden. Tot nu toe lig ik op schema, op 14 augustus hoop ik alle dekens in te kunnen leveren voor de fotografie!
Vandaag, 7 juli 2017, de eerste blog over de nieuwe Cal. Nog niet met heel veel informatie, maar het begin is er! Vanaf nu zal ik iedere week of om de week een klein blogje schrijven over een volgende stap. Iedere keer verklap ik weer iets, tot we bij de dag aankomen dat we samen aan de slag kunnen.
Heb ik vandaag nog niet genoeg verklapt? Nou, een heel klein tipje van de sluiter dan…we starten dit jaar nog!!
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.