Voor de zomer hoort een bolero er helemaal bij. Je draagt deze bolero in de eerste plaats omdat ze mooi is, echt veel warmte geeft deze dame je niet. Is dat niet precies wat je voor een zomerproject wilt?
Het idee kwam meteen bij me binnen op het moment dat ik begon na te denken over een serie zomerprojecten. Het laatste winterproject was net geplaatst in mijn winkeltje en op de website. De stapel lenteprojecten lag klaar om aan jullie te laten zien. Ik had zin om iets te haken dat ik al een tijdje niet gehaakt had en ik had er zin in om een echt zomerproject te haken.
Bolero Bettie, dit bedacht ik vanuit het niets. Een bolero had ik al een tijd niet gehaakt en Bettie klonk er zo prachtig achteraan. Een bolero, net niet een sjaal en ook net niet een vestje. Dit zou mijn eerste zomerproject worden dat ik ging haken en ik had er zin in! Echt heel veel zin in!!
Ik hoor jullie al denken… je eerste zomerproject? Je hebt toch al twee projecten voor de zomer geplaatst? Dat klopt, 4 weken geleden liet ik mijn geweldig mooie trui Jacinta aan jullie zien en twee weken geleden kwam daar de strandtas Sandy bij. Deze projecten haakte ik wel voor de zomer, maar ik haakte ze nadat ik mijn bolero af had. Ik haak steeds zes projecten per seizoen en bepaal daarna welk project ik als eerste plaats. Vandaar dat ik Bettie wel als eerste haakte, maar ze het derde patroon in de rij van zomerprojecten is geworden die ik online zet. Het lijkt wel wiskunde, vinden jullie ook niet?
Wát ik wilde haken wist ik dus al en zelfs de naam voor dit nieuwe project was bedacht. De rest moest alleen nog komen. Ik begon na te denken over het garen en de kleuren. Het laatste dat ik wilde voor mijn bolero was dat ze warm werd. Het wordt een zomerproject en ik wilde haar niet dragen op de koudere dagen, maar ik wilde haar juist kunnen dragen overdag, ze moest vooral mooi zijn. De keuze voor het garen moest hier dus bij passen. Katoen is ideaal in dit geval. Lekker luchtig en de katoen die ik uiteindelijk koos heeft ook nog eens een prachtige, lichte glans. De Sugar Rush is daarnaast ook nog eens extra dun. Ik haakte met haaknaald nummer 2,5.
Ook het garen was hiermee gekozen, op naar de kleuren. Eigenlijk hoefde ik hier niet lang over te denken. Ik had behoefte aan haken met mijn “eigen” kleuren. De kleuren die zo “Joke” zijn. Ik koos uiteindelijk voor oudroze, lichtzalm en roomwit. Hier werd ik blij van en dit ging het ook worden.
Op naar de steken… Mijn bolero moest zomers worden, dus wilde ik een wat open steek gebruiken. Toch moet ze mijn schouders wel gaan beschermen tegen de zon en tegen verbranden, dus de gaten moeten ook weer niet te groot worden. Er werden heel wat steken uitgeprobeerd tot ik de perfecte combinatie gevonden had. Er gingen meer dan een paar uurtjes overheen tot ik er eindelijk uit was.
Het was de tijd meer dan waard, want nadat ik mijn bolero af had en haar over mijn schouders trok was ze ook helemaal perfect vond ik. Ik was superblij met het eindresultaat.
Gewoon blij was ik al eerder, want haken aan dit project was werkelijk een feestje. Ik was verrukt over de steken die ik had gekozen. Alles klopte en het was echt een fantastisch haakproject om ook op de warmere dagen aan te haken.
Bettie was klaar en ik begon aan een nieuw ontwerp, een nieuw project. Deze dame verdween voor korte tijd op de stapel die nog gefotografeerd moest worden.
Afgelopen zaterdag was het zover. De zon scheen, de temperatuur was perfect en Wilke en ik hadden een mooie wandeling bedacht. Ik trok mijn Bettie over mijn schouders en samen gingen we op pad. De reis ging naar een dorpje dichtbij, naar Anderen. Hier loopt een prachtige wandelroute. Niet te lang en niet te kort. Perfect voor het doel waar we voor gekomen waren. We liepen gezellig te wandelen en te kletsen en af en toe stopten we op een mooi plekje om een aantal foto’s te maken.
Zo kwamen we deze paarden tegen. Het leek alsof ze ons toeriepen: “Kom hier maar een paar foto’s maken, wij poseren ook wel even voor de camera”. We hebben goed naar ze geluisterd en zij deden erg hun best. Het was zo leuk hoe ze op ons reageerden. Vergeet niet om ook even goed naar mijn mooie Bettie te kijken. 😃
We liepen verder en kwamen op een volgend mooi plekje. Toch nog even weer poseren en fotograferen. Mijn Bettie is het waard om goed te laten zien.
Wat is het hier toch prachtig en ook zo mooi groen! We genoten volop van deze omgeving. Na weer een tijdje verder te hebben gelopen kwamen we aan bij dit veld. Sja, ook hier moest gewoon even gefotografeerd worden. De kleuren van het gras kwamen zo perfect overeen met de kleuren van mijn bolero. Daar gingen we dus weer. Ik ging er weer even voor staan en zitten en Wilke maakte een aantal mooie foto’s.
We waren al bijna bij het eindpunt aangekomen. Omdat het pad hier nogal smal was liepen we achter elkaar. Als we naast elkaar bleven lopen moest er een van ons door de brandnetels. Niet erg fijn. Op een gegeven moment zegt Wilke: “Hee, dit ziet er ook wel leuk uit, lekker nonchalant.” Mijn bolero was aan één kant een beetje naar beneden gezakt. Toch nog even stilstaan dus, toch nog een paar laatste foto’s.
De wandeling was voorbij, we kwamen weer aan bij de auto. In de auto bekeek ik de foto’s nog even vanaf de camera en was tevreden. Ja, volgens mij kan ik deze foto’s goed gebruiken. Volgens mij krijgen jullie hiermee een heel goed beeld van mijn mooie Bettie.
Heb ik gelijk gehad? Vind je haar ook zo mooi? Je kunt haar nu ook zelf gaan haken. Ik heb het patroon in mijn winkeltje geplaatst. Via deze link kom je meteen op de juiste plek terecht.
Werkt de link niet helemaal zoals het hoort? Je kunt ook rechtstreeks naar mijn online winkeltje gaan. Het adres hiervan is www.lossenenvasten.nl. Je vindt haar onder het kopje patronen tussen de Omslagdoeken en Sjaals.
Ik hoop dat jij en Bettie net zoveel plezier samen zullen hebben als ik dat met haar had en nog steeds heb.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.