Vijf van de elf delen van onze prachtige deken zijn inmiddels geplaatst. We zijn bijna halverwege.
Met ongeveer 100 dames zijn we gestart met deze Caldeken, die ik de naam Precious Memories heb gegeven. Het is heerlijk om gezellig zo samen bezig te zijn en te zien hoe mooi jullie lapjes worden. Ik geniet echt met volle teugen! Ik ben ook zo ontzettend benieuwd hoe jullie dekens er uiteindelijk uit komen te zien! Ik hoop dat ik er, voor Lossen & Vasten uit de lucht gaat, nog een mooi aantal kan gaan bewonderen.
Toch, ondanks het genieten, merk ik aan alles dat ik de goede keuze heb gemaakt met de beslissing om te stoppen met Lossen & Vasten. Het valt me zwaar, zwaarder dan ik had gedacht om deze Cal nog te doen. Ik raak een beetje op en zie ontzettend uit naar de dag dat ik niet meer “moet”. Ik zie ernaar uit dat ik straks lichamelijk en geestelijk de rust kan nemen die ik zo hard nodig heb om de dagen op een leuke manier door te komen.
Het is meer dan vervelend dat het zo is, maar ik merk dat opstandig worden of iets wat daarnaar neigt, de situatie alleen maar vervelender maakt. Ik kies ervoor en ik bid ervoor dat ik mijn blijdschap, het kunnen genieten van hele kleine dingen, mag vasthouden. Dat is wie en hoe ik ten diepste ben en hoe ik in het leven wil staan. Ik tel dus maar gewoon mijn zegeningen en echt, dat zijn er nog steeds ontelbaar veel!!
Afgelopen weekend bijvoorbeeld zijn we er met het hele gezin even tussenuit geweest. Wilke en ik mochten afgelopen zaterdag vieren dat we inmiddels alweer 34 jaar getrouwd zijn. Op 8 februari 1991 zeiden we JA tegen elkaar en beloofden we elkaar om het vol te houden tot het einde. Och, wat waren we toen nog jong en wat lag er nog een lange toekomst voor ons! We zijn inmiddels al een heleboel jaren samen onderweg en weet je wat zo mooi is? We zouden weer JA zeggen, allebei. We zouden nog steeds voor elkaar kiezen. Door alles wat we hebben meegemaakt samen, mooie en minder mooie dingen, zijn we zo langs elkaar heen geschuurd dat we een eenheid zijn geworden. We kennen elkaar door en door en onze liefde voor elkaar zit ook ontzettend diep. Reden genoeg om dit ieder jaar weer te vieren, samen met de kinderen en kleinkinderen. Ik ben zo ontzettend dankbaar voor die gekke gasten die ons gegeven zijn!!

Precious memories, herinneringen aan alles wat Wilke en ik hebben gedaan en ontvangen, herinneringen die ons privé leven betreffen. Tijdens vele haakmomentjes gaan deze herinneringen door mijn hoofd en maken dat mijn mondhoeken omhoog gaan.
Ook zijn er de herinneringen die erbij zijn gekomen in de periode van 10 jaar Lossen & Vasten. Ook dit zijn hele dierbare herinneringen.
In mijn vorige blog beschreef ik hoe Lossen & Vasten groter werd door mijn eerste Cal-deken. Hoe deze prachtige deken, samen met de Cals die ik erna nog deed, ervoor heeft gezorgd dat Lossen & Vasten serieus genomen werd binnen de haakwereld. Ik werd uitgenodigd voor beurzen, mocht meedoen met een haakcruise deed Meet & Greets en ik wist gewoonweg niet wat me overkwam.
Ik merkte dat ik genoot van het “onder de mensen zijn” en bedacht dat het misschien wel leuk zou zijn om workshops te gaan geven.
Hiermee ben ik aan de slag gegaan. De allereerste workshops gaf ik bij ons thuis. Deze noemde ik “Haken rond de keukentafel”. Het was iedere keer weer erg leuk om dit te doen. Het nadeel hiervan was alleen wel dat er maar een beperkt aantal mensen rond deze keukentafel zaten, omdat ze wel helemaal naar Assen moesten komen. Een enkeling deed dit, maar over het algemeen kwamen de meeste deelnemers toch wel uit het noorden van het land.
Ik bedacht een nieuwe workshop, “de basis van het Mochillahaken” en schreef winkels aan om deze bij hun in de winkel te mogen geven. Dit werd een heel groot succes. Wekelijks en soms zelfs meerdere keren per week reed ik heel Nederland en België door om deze workshop te komen geven. Wat hadden we iedere keer weer ontzettend veel plezier.





Deze workshop smaakte naar meer en ik ontwikkelde nog 3 workshops. Zo kwam er een workshop “Ontwerpen & Haken” bij, een workshop “Tunisch haken en meer” en de workshop “Fantastisch”. Ook deze “oude” workshop bleef nog goed lopen. Ik had het er maar druk mee en kon er ook niet genoeg van krijgen. Ik ging maar door en ging maar door…




Het was de zomer van 2018. Ik zat er compleet doorheen en merkte dat het slapen in de nachten en de rust die ik nam op de dagen dat ik geen workshop hoefde te doen niet meer voldoende was. Ik was op. Gelukkig was daar de zomervakantie en hoefde ik eventjes helemaal niks. De dag voordat onze vakantie begon mocht ik nog mee met een haakcruise in Maasbracht. Echt genieten was dat. De eerste dag van de vakantie had ik nog een fotografiedag voor mijn tweede boek “Allemaal Pareltjes”en daarna kon ik eindelijk rust nemen. Tenminste…
In de tijd van rust haakte ik volop aan de projecten voor mijn derde boek “Haak je warm”. De fotografie van dit boek deden we al toen mijn tweede boek nog niet eens in de winkels lag. Achteraf gezien snap ik nog steeds niet dat ik toen niet zag dat het wel eens een beetje teveel kon zijn.
Het nieuwe seizoen begon en daar ging Joke weer. In de hoop dat de rust die ik had gehad genoeg was om er weer een jaar tegen te kunnen. Dit bleek niet zo te zijn. In januari 2019 kwam ik thuis van een workshop en zakte bij de deur zowat in elkaar. Ik kon niet meer en ik wilde niet meer en heb alle workshops die nog tot maart in de agenda stonden afgezegd. Het zat er niet meer in.
In de periode die volgde merkte ik aan alles dat ik stoppen moest, dat ik mezelf aan het afbreken was. Ik besloot de workshops tussen 2 en 30 maart, die al in de agenda stonden, nog te doen. Dit om met een goed gevoel te kunnen stoppen. Daarna zou de periode van workshops geven voorbij zijn, hoe moeilijk ik het ook vond.
De laatste workshop gaf ik in Appingedam, dichtbij huis, en toen was het over. Ik gaf nog een korte speech en ging moe, maar voldaan, verdrietig, maar ook wel tevreden en met een hele grote bos bloemen terug naar huis.

Hoe verdrietig ik ook was, ik bleef gelukkig gewoon lekker genieten van alles wat wel mogelijk was. Samen met onze jongens maakte ik plannen over het hoe nu verder. Dit was echt heerlijk, haken volgens een plan. Het ene na het andere project kwam uit mijn handen tevoorschijn en ik genoot.
Dat is het mooie van een website vol blogs. Soms vergeet je wel eens hoe alles ook alweer is verlopen. Doordat ik altijd behoorlijk uitgebreide verslagen heb gemaakt, kan ik heel handig even terugkijken naar het hoe, wat en wanneer van alles wat ik deed met en voor Lossen & Vasten. Ik merkte aan alles dat ik de goede keuze had gemaakt.
Iets minder dan een jaar nadat ik stopte met het geven van workshops kwam mijn boek “Dekens enzo” uit. Het boek dat het meest verkocht is, waar de meeste druks van zijn gemaakt.
Als ik zo eens terugkijk en erover nadenk, zie ik dat mijn leven in de 10 jaar Lossen & Vasten op bergen en door dalen is geweest. Toch zijn het allebei “Precious Memories”, zowel de bergen als de dalen. Op iedere plek en onder iedere omstandigheid heb ik geleerd, heb ik keuzes gemaakt en ben ik verder gegaan. Dit geeft me de zekerheid dat ook met deze laatste stap Lossen & Vasten er weer iets moois uit zal komen.
Waarom het zeker weten? Omdat het verleden me heeft geleerd dat ik best buigzaam ben, omdat het verleden me heeft geleerd dat er altijd wel weer iets nieuws op mijn pad komt, omdat het verleden me heeft geleerd dat, als een deur achter je rug dichtgeslagen wordt, er ergens anders wel weer een venster open gaat. En het allerbelangrijkste, omdat het verleden me heeft geleerd: “Op bergen en door dalen, ja overal is God”. Dat is mijn grootste troost, de rust in mijn leven en hetgeen waarop ik voor de volle 100% kan vertrouwen. Hij is er altijd geweest en zal er altijd voor me zijn!
Precious Memories, mijn allerlaatste project, de naam van de Caldeken waaraan we nu haken. Doe je al mee? Je kunt nog aanhaken hoor! De eerste 5 delen staan al in mijn winkeltje. Hierna worden er nog 6 delen geplaatst op de komende 6 donderdagen.
Hou er wel rekening mee dat na deze Cal zowel de website als de webshop én ook Facebook niet lang meer in de lucht zijn. Zorg er dus voor dat je op tijd je patronen bestelt.
Via deze link kom je bij de Cal-patronen terecht.
In een volgende blog kijk ik terug op mijn boeken en hoe ze zijn ontstaan. Ik zie er nu al naar uit om daar weer eens in te duiken. Tot dan?!
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien, hier in mijn wereldje van Lossen & Vasten.