Op 12 april plaatste ik het allereerste deel van de Cal “Happy Moments”. Er lagen acht weken samen haken voor ons. Wat zijn deze weken voorbij gevlogen!!
O, wat vond ik het spannend om tóch weer te beginnen aan een nieuwe Cal. Ik noemde deze Cal “Happy Moments” en hoopte ook op heel veel happy moments, geluksmomentjes voor jullie en voor mezelf.
Na onze verhuizing naar Didam stond Lossen & Vasten op een iets lager pitje dan in de periode voor de verhuizing. Ik had tijd nodig. Tijd om te wennen aan deze plek. Tijd ook om na te denken wat ik precies wilde. Wat ik wilde met mijn leven, maar ook wat ik wilde met Lossen & Vasten. Soms had ik momenten dat ik het liefst de hele dag wilde doorbrengen in mijn atelier om nieuwe ideeën uit te werken. Soms waren er helemaal geen nieuwe ideeën en soms kwamen nieuwe ideeën niet echt tot een plan. Ook zat ik regelmatig in mijn atelier en wilde er het liefst meteen weer vandaan. Dit heet wennen, niet precies weten wat je wilt. Ik heb jullie er regelmatig deelgenoot van gemaakt.
Tot…. vorig jaar in de zomer begon het te kriebelen. Ik had een nieuw idee en dat idee kreeg vorm. Alles in me wilde er weer voor gaan, ik had er zin in. O, wat werd ik blij van de deken die ik ontwierp en van het resultaat dat een tijd later voor me lag. Ik had een nieuwe Cal ontworpen. Ik gaf deze Cal de naam “Happy Moments”. Ze had me nu al heel wat geluksmomentjes opgeleverd en ik hoopte op nog veel meer van deze momenten nadat we eenmaal zouden gaan starten.
Mijn plan was om te beginnen in januari. Dit kon niet, omdat het garen dat ik gebruikte niet leverbaar was op dat moment. Uiteindelijk besloot ik alles uit te stellen tot april. Superspannend, want het kan al behoorlijk warm zijn in april. Wie heeft er nu zin om in die hitte aan een deken te gaan haken?
Toch waren alle reacties heel erg positief. Jullie namen alle onzekerheid weg en we hebben het gewoon gedaan!
Met ongeveer 250 dames tegelijk zijn we van start gegaan gegaan en bijna iedereen is trouw gebleven tot aan de laatste week. Wat heb ik genoten van alle reacties, van alle foto’s van het samen bezig zijn met iets moois. De reden waarom ik de naam koos voor deze deken is meer dan werkelijkheid geworden voor mij. Ik hoop dat jullie hetzelfde kunnen zeggen. Dit is wat ik erover zei in de blog waarin ik de naam aankondigde:
“Waarom deze naam? Ik wilde een naam voor een deken die alles zei wat ik, en ik ga ervan uit heel veel van jullie, af en toe zo ontzettend nodig hebben. Even een momentje voor jezelf, even een momentje niet na hoeven te denken, even een momentje rust, even een… geluksmomentje! “Happy moments” omvat dit allemaal.
Om ons heen is de wereld zo in rep en roer en kunnen we ons de hele dag wel zorgen maken. Waar en wanneer je de televisie ook aanzet worden we geconfronteerd met een gewelddadige oorlog, met hoge gasprijzen, een economie die instort en een wereld die het hard nodig heeft dat we er iets beter voor gaan zorgen. Ook in ons eigen leventje is alles niet altijd prachtig in evenwicht. Ziekte, verdriet, zorgen, het wordt ons niet altijd makkelijk gemaakt om de positieve kant te blijven zien.
We hebben het dan af en toe even heel hard nodig om, met een bolletje garen, een haaknaald in de hand en een duidelijk patroon, in het hoekje van de bank te gaan zitten en even weg te dromen in je eigen wereldje. Even gelukkig zijn met het samen haken aan een Cal van Lossen & Vasten. Op die manier dus eigenlijk even bij elkaar zijn in dat kleine wereldje dat Lossen & Vasten heet. Lekker alleen op de bank en toch samen, door je vorderingen te delen op Facebook, via de mail of de app. Heerlijk!”
Ook toen het tijdens de Cal-weken even niet zo lekker met me ging waren jullie er. Ik kreeg zo ontzettend veel lieve reacties via Facebook, een appje of de mail, echt ongelooflijk. En nadat ik weer thuis was uit het ziekenhuis kreeg ik ook nog eens een prachtige bos bloemen, zo ontzettend lief!
Inmiddels gaat het redelijk goed met me. De moeheid is er nog steeds, maar de uitslagen van alle onderzoeken waren goed. Ik zal er waarschijnlijk toch mee moeten leren leven dat het hebben van diabetes niet altijd eenvoudig is. Hoe graag ik van alles wil, kunnen doe ik het niet altijd. Gelukkig kan haken (bijna) altijd wel!
Vorige week plaatste ik het laatste deel van de deken, de rand werd er omheen gehaakt. Op Facebook zag ik al een aantal foto’s binnenkomen van dekens die al echt helemaal klaar zijn. Geweldig!! Toch is iedere foto, iedere deken, hoe ver of minder ver gevorderd ook, me lief. Heerlijk om zo bezig te zijn en momentjes voor jezelf te hebben. Lekker haken, heerlijk iets creëren, genieten is het!
Ik maakte een kleine collage van een aantal dekens die in de afgelopen weken voorbij kwamen. Zo ontzettend mooi om te zien. Ik hoop dat er nog heel veel foto’s geplaatst zullen gaan worden.
Het plaatsen van nieuwe patronen van deze Cal is nu afgelopen. Alle delen staan in mijn winkeltje en daarmee is de deken compleet. Je kunt nog wel steeds beginnen aan het haken van deze mooie deken. De delen staan allemaal los in mijn (online) winkeltje, maar ik heb ook een paar bundels gemaakt. Je vindt ze allemaal achter deze link.
Ook heb ik vorige week mijn boeken weer terug in mijn winkeltje gezet. Langzamerhand bouw ik alles weer op. Wel neem ik er lekker de tijd voor. Je vindt alle vier mijn boeken achter deze link.
Is er iets dat je heel graag zou willen zien in mijn winkeltje? Ik beloof niet dat het er ook (meteen) echt komt, maar vind het wel fijn om jullie tegemoet te komen in jullie wensen.
De Cal is voorbij, ik hoop de geluksmomentjes niet! Ik wens jullie allemaal een hele mooie zomer toe!!
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.