Mijn nieuwste boek “Dekens enzo” zette voor korte tijd mijn leven even helemaal op z’n kop. Of ik nu wilde of niet, alles draaide om dit boek, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Leuk, zeker weten! Toch is het “gewone” leven ook wel weer heel erg prettig!
Dat dit boek een hele mooie zou worden wist ik eigenlijk al vanaf het begin. Dekens haken is hetgeen dat ik het liefst doe, dit gaat me qua ontwerpen ook het meest makkelijk af.
Een deken is het leukst als je ze al groot genoeg is om over je benen te leggen, maar nog te klein om de haaknaald eruit te halen. Op die manier heb je zowel het plezier al van het gebruik als nog van het haken! Dekens in wording zijn in mijn ogen de mooiste dekens ter wereld!
Het proces begint al als ik haar alleen nog maar voor me zie in gedachten. Er is op dat moment nog niet gekozen voor een steek, een kleur of een bepaald garen. Toch is er al een plan, heel klein, maar wel al een plan. Het is op dat moment nog net alsof je de wereld bekijkt zonder bril. Het is er wel, maar nog compleet zonder detail. Toch kan je al blij worden van datgene dat je wel kunt zien.
Volgen jullie me nog een beetje? Een boek met alleen maar, of in ieder geval vooral dekens is al een wens van me vanaf het begin van Lossen & Vasten. Dat dit boek er nu ook echt is, is het uitkomen van een droom en daar geniet ik dan ook maar van! Dat jullie hier zo van meegenieten dat er binnen twee weken al een nieuwe druk moest komen is het uitkomen van de volgende droom. Mijn haakwereld kon even niet meer stuk!
Heel eventjes dacht ik dat de drukte wel afgelopen zou zijn nadat de eerste lading van de tweede druk verstuurd was. Niets bleek minder waar!
Het blijft juist heel erg druk. Ik ben nog steeds continu bezig met het signeren van boeken en het inpakken van krukjes en kussens. Ook heb ik al heel wat roze tasjes gevuld met Kersenpitten. Dit blijft een feestje om te doen. Ik geniet met volle teugen als ik de pitten in de tasjes giet, als ik de tasjes dicht niet en er een sticker op plak. Daarnaast heb ik ook een hele kluif aan het beantwoorden van mail en van Facebook-berichtjes. Ook word ik veel gebeld met vragen en complimenten. Heerlijk vind ik het , lekker genieten van het succes van dit boek.
Het haken, ondanks dat bijna mijn hele leven haken is, stond even op een laag pitje. Er kwam weinig uit mijn handen. Steeds weer als ik mijn haakwerk wilde pakken of net even was begonnen, kwam er weer iets tussen. Daarnaast zat mijn hoofd zo vol dat het ook even allemaal niet meer lukte. In het begin was dit prima, later ging ik het haken en alles wat daarbij komt kijken toch wel een beetje missen.
Ik plande tijd in om op mijn kamertje of in het hoekje van de bank lekker bezig te gaan met waar ik al voor mijn boek uitkwam mee bezig was: een heerlijk, spierwit vest. Jip is de naam die ik voor haar koos. O, wat genoot ik ervan om weer eens af en toe een uurtje met haar door te brengen! Dat had ik toch wel echt weer even nodig.
Ineens was Jip klaar, ineens kon ik haar gaan passen en kijken wat ik werkelijk van haar vond. Ik was tevreden, heel erg tevreden. Ik dompelde haar onder in een sopje met Eucalan en nu ligt ze heerlijk plat te drogen op ons logeerbed. Heel binnenkort schrijf ik de blog over deze dame en plaats ik ook het patroon in mijn winkeltje. Ik ben zó nieuwsgierig wat jullie van haar vinden!!
Daar zat ik dan, met een paar lege handen die aan de slag wilden. Die eigenlijk zelfs aan de slag moesten.
In mijn hoofd was het een warboel. De grote feestvreugde in mijn hoofd rondom het boek werd plotseling de kop ingedrukt door intens verdriet binnen de familie. Op zulke momenten heb ik het haken niet alleen nodig als ontspanning, maar ook als een soort van therapie. Ik zocht iets heel eenvoudigs, maar ook iets heel moois.
Gelukkig heb ik dit gevonden. Ik ben begonnen te haken aan een geweldige deken. Een deken van de Scheepjes Spirit. Ik koos voor een hele mooie, warme kleur rood en een al net zo mooie steek. Het garen, gecombineerd met deze steek, maakt dat ik nu al kan zien dat dit weer een prachtig exemplaar gaat worden. Het wordt ook een heerlijke zachte deken. Ze is precies wat ik op dit moment nodig heb. Lekker haken, lekker nadenken en herinneringen ophalen en intens genieten van dat wat ik uit mijn handen tevoorschijn zie komen.
Ondertussen stromen de ideeën weer binnen. Het houdt niet op.
Fijn, ik heb er weer zin in, zin in het ontwikkelen van nieuwe, mooie projecten, zin in mijn hakende leven, zin in het schrijven van blogs en bezig zijn binnen mijn kleine wereldje dat Lossen & Vasten heet.
Nog steeds heb ik het druk met het signeren van boeken, met het scheppen van Kersenpitten, het inpakken van krukjes en kussens. Nog steeds krijg ik erg veel mail met complimenten, met vragen en bedankjes. Nog steeds heb ik het druk met het bekijken en reageren op alle prachtige foto’s die voorbij komen op Facebook. Het is nu alleen wel weer te combineren met alles wat ik óók zo leuk vind en nodig heb om te doen.
De grote hectische drukte is voorbij. Mijn hakende leven is weer begonnen en ik geniet ervan!!
Ik sluit deze blog af met een groot “dank jullie wel”!
Dank jullie wel voor het kopen van mijn boek, voor alle lieve gesproken en geschreven woorden, voor alle prachtige foto’s van jullie versie van mijn patronen op Facebook en Instagram. Ik geniet van jullie, ik geniet ervan om samen met jullie dit mooie wereldje van Lossen & Vasten draaiende te houden!
Nog even een paar links voor degene die ook nog zo graag het boek, of de accessoires die ik erin gebruikte, aan willen schaffen.
De link naar mijn boek vind je hier.
De link naar de Kersenpitten voor de pittenzakken vind je hier.
De link naar de krukjes vind je hier.
De link naar de binnenkussens vind je hier.
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.