Afgelopen vrijdag, 6 oktober 2017, was het zover. Het boek waar ik zo lang aan had gewerkt werd officieel gepresenteerd! Vanaf nu kon iedereen die het graag wilde hebben, het aanschaffen.
De dag ervoor voelde al net zo vreemd. De hele dag zat ik beneden in de keuken stapels boeken te signeren. Hoe bijzonder is dit?
Dat mensen een boek, dat net is uitgekomen, graag willen aanschaffen is één. Dat mensen dit, zonder het ook maar te hebben ingekeken, ook echt gaan kopen is nog meer speciaal. Dat mensen het ook nog leuk vinden dat ik hier een krabbel in zet, maakte dat ik er blosjes van op mijn wangen kreeg.
O ja, mijn hand werd moe. Ja, af en toe had ik zelfs wat last van kramp. Ach, wat maakt dit allemaal uit als je het zo naar je zin hebt? Ik maakte er mijn eigen feestje van. Kopje thee erbij, kaarsje aan, ik was net een echte schrijfster!
Vrijdagochtend vertrok ik op tijd naar Almere. Mijn rode autootje was helemaal doorgezakt door al die zware boeken. Ik vond het best een beetje spannend! Gelukkig kwam ik veilig aan.
Alle boeken werden razendsnel uit de auto gehaald. Ze moesten dezelfde dag nog op de post, want dat hadden we tenslotte beloofd. Er werd hard gewerkt!!
Ondertussen ging ik aan de slag met mijn boek-projecten. Alle projecten die ik in mijn boek heb staan had ik meegenomen. Voor ieder seizoen creëerde ik een mooi plekje en stalde alle spulletjes uit.
Wat mooi is dat toch als je alles zo bij elkaar ziet liggen!
De boeken stalde ik uit op een mooie hoge sta-tafel en ook de koffie-tafel werd vast klaargezet. O, wat genoot ik van dit alles!
De boek-presentatie begon om 17.00 uur. Natuurlijk moest er van tevoren nog wel even gegeten worden. De baas van het hele spul had een heerlijk kopje tomatensoep gemaakt. Lekker, met van die belegde witte bolletjes erbij.
Denk je dat ik nog een hap door mijn keel kon krijgen? Natuurlijk niet!! Toen me ook nog werd verteld dat er al best veel mensen stonden te wachten, ging het helemaal niet meer. Mijn benen trilden en ik werd steeds drukker.
Het werd tijd om iedereen naar binnen te laten. En daar kwamen ze!!
Het eerste uurtje liep het heerlijk door. Het ene na het andere boek werd gekocht en door mij gesigneerd. Gelukkig was iedereen erg geduldig en kreeg ik de kans om met iedereen wel even een praatje te maken. Ik genoot en volgens mij genoot iedereen met me mee!
Het tweede uurtje was het rustig. Dit was logisch te verklaren, want het was etenstijd. Voor mij kwam dit wel goed uit, want juist in dit uurtje kwamen familie en vrienden binnendruppelen. Fijn om ze om me heen te hebben!
In het laatste uur werd het steeds drukker. Gezellig druk!
In dit uurtje was ook een klein “officieel gedeelte” ingepland. Wilke, mijn man, mocht mijn boek officieel aan mij overhandigen. Hij is degene die me het beste kent. Hij heeft me zien haken, worstelen, genieten, ontwerpen en schrijven tijdens het hele proces. Dat maakt het toch heel logisch dat juist hij de overhandiging doet?
Hij deed het fantastisch en ik ben heel erg trots op hem!
Na mijn dankwoordje werd er geproost. Geproost op Lossen & Vasten, geproost op mij, geproost op het boek “Kom binnen en haak mee”, maar ook heel erg op iedereen dit dit voor mij mogelijk heeft gemaakt. Ik hoop van harte dat velen van jullie uit dit boek zullen gaan haken, dat je er ook echt blij van zal worden.
Echt waar, ik heb een fantastische avond gehad! Alles was op z’n “Jokes”, precies zoals ik had gehoopt!
Ik wil iedereen die aanwezig was, iedereen die meegeleefd heeft en iedereen die me “veel plezier” heeft gewenst heel hartelijk hiervoor bedanken! Ook een groot “dank je wel” voor iedereen die deze avond heeft geholpen om het tot een succes te maken.
En tenslotte, maar niet de minste: Edwin en Caroline heel erg bedankt voor alle hulp en het openstellen van Caro’s Atelier. Het was top!!
In het na-woord van het boek schrijf ik “Ik hoop dat ik mijn liefde voor het haken, mijn liefde voor de natuur en voor mensen, mijn liefde voor taal en alles wat mooi is, heb kunnen overbrengen”.
Als dit lukt, dan is mijn boek voor mij nu al een succes!
Ik mag nog éven na-genieten. Ik heb zó ontzettend veel bloemen gekregen, ons huis is één grote bloemenzee!
Ik hoop dat jullie net zoveel plezier aan mijn boek gaan beleven als dat ik dat heb gedaan en nog steeds doe.
Ik wens je vast heel veel lees- en haakplezier toe!
Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.