Al zo lang wilde ik weer eens een trui gaan maken! Op de één of andere manier kwam het er niet van. Jill moest wachten, héél lang. Tot vandaag.
Ze is er!!!

Vanaf het moment dat mijn vest Joyce van de naald kwam wist ik dat dit een idee was waar ik nog heel veel mee kon.
In eerste instantie vond ik het bijna té spannend om haar te plaatsen. Is dit ontwerp niet te eenvoudig? Is het wel “patroon-waardig”?
Deze gedachte werd me door iedereen uit het hoofd gepraat. Niet alleen door de mensen die dichtbij me staan, de mensen die bijna principieel trots op me zijn. Nee, zelfs de mensen die er verstand van hebben vonden het geniaal. Te eenvoudig? Welnee, je moet het maar verzinnen!!
Langzaam maar zeker raakte ik zelf ook overtuigd van deze woorden. Het vest verscheen en verschijnt heel vaak in de Facebookgroepen, op workshops en Meet & Greets. Ook zie ik het zelfs vaak doorschemeren in de ontwerpen van anderen.
Erg? Nee hoor! Dit is iets dat mag en waar je toch niets tegen kunt beginnen. Je kunt er maar beter het positieve van inzien. Ik heb iets goeds bedacht. Toch??

Het werd tijd om eindelijk eens te beginnen met een ontwerp dat geïnspireerd is op mijn eigen vest. Ook wist ik dat dit een trui moest gaan worden. Zelfs de naam wist ik al… Jill, het kleine zusje van Joyce.
Net als zusjes in het echt moest ze duidelijk familie worden, maar wel een heel eigen karakter krijgen, ook een eigen uiterlijk.
Terwijl ik haakte aan een grote opdracht kreeg mijn idee steeds meer vorm.
Ik wilde een echte zomer/lente-trui gaan maken. Een trui die wel degelijk de warmte geeft die je in deze periode ook wel af en toe nodig hebt. Toch moest ze ook lekker luchtig zijn. Ik wilde dat je haar bijvoorbeeld kon dragen als je ’s avonds nog lekker even buiten zit in de tuin. Het is aan het afkoelen, je krijgt al een beetje kippenvel, maar koud is het nog niet. Ook wilde ik dat ze perfect zou staan op een korte broek. Lekker voor bijvoorbeeld een wandeling langs het strand. Twijfelachtig, kan ik gewoon in mijn korte broek met hemdje lopen of….? De trui die ik zou gaan maken moest op deze momenten uitkomst bieden.

Oké, het idee is er, ik wist wat ik wilde. Nu het garen. Er zijn zoveel mogelijkheden, welke zou ik kiezen?
Na een poosje wikken en wegen koos ik voor de Softfun Aquarel. Niet alleen de naam vond ik perfect voor een trui voor deze periode van het jaar. Dit garen bestaat voor 60% uit katoen en voor 40% uit acryl. De luchtigheid én de warmte die ik wil! Daarnaast heeft de aquarel-versie van dit prachtige garen precies de uitstraling waar ik naar op zoek was.
Wéér een stapje verder!
De kleur. Welke kleur kies ik voor deze trui?
Ik gooide alle 11 kleuren uit de bak, waar ze samen in verborgen zaten, op de grond. Hoe mooi is dit?

2019-02-10 14.13.43

Daarna ging ik er tussen zitten en bekeek ze stuk voor stuk.

2019-02-10 14.22.15

Uiteindelijk waren er twee winnaars, de blauwe en de roze.

2019-02-10 14.22.36

Mede doordat ik pas geleden had gehoord dat roze het zou gaan maken deze zomer, koos ik uiteindelijk voor roze. Deze kleur werd het. Uit deze bolletjes zou Jill ontstaan!!

2019-02-10 14.22.46

Het garen werd besteld en ik begon te haken. Via Facebook en Instagram hield ik jullie op de hoogte van mijn vorderingen. Steeds een beetje verder en steeds een beetje groter. De goede kijker kon afgelopen vrijdag zien dat Jill een trui zou gaan worden.

In het weekend moesten de foto’s gemaakt worden. Ik wilde haar deze week plaatsen. Helaas was het niet het weer waar ik op gehoopt had: droog, een mooi zonnetje, echt van dat weer dat de indruk zou geven dat het nu al zomer was. Het was eerder herfst. Het was van dat weer waarbij het zelfs even moeilijk was om een trui als deze binnen te dragen.
Tot ik haar aan had. Ja, ik vind haar mooi!!

Voor de afwerking van de mouwen, de onderkant en de hals heb ik de Kreeftsteek gekozen. Een mooi, klein, sierlijk randje. Het gaf precies het resultaat dat ik wilde.

Nog even voor de zekerheid kijken. Knapt het weer al een beetje op? Kunnen we tóch nog even naar buiten? Nee, het zat er deze dag echt niet in.

Nou ja, gelukkig kunnen jullie op deze foto’s ook goed zien hoe ze eruit ziet. Dit weer is ook eigenlijk perfect om te beginnen met haken. Op die manier kun je haar dragen als het het weer wordt waar ze voor bedoeld is.

Nog twee fotootjes dan!

Ben je overtuigt? Vind je Jill net zo’n mooie trui als ik haar vind? Wil je haar ook graag gaan haken?

Je kunt het patroon van Jill vinden in mijn winkeltje. Als je hier klikt kom je meteen op de goede plek terecht.

Met ontzettend veel plezier ontwierp ik deze trui, haakte ik haar en schreef ik deze blog. Ik hoop dat dit bij je is overgekomen en dat jij er straks datzelfde plezier van zult hebben!

Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.