Een heerlijk robuuste deken

18 februari 2016

In één van de winkels die ik samen met mijn Cal-deken bezocht zag ik dit garen voor het eerst. Ik was er helemaal van onder de indruk. De structuur, de dikte, de zachtheid én de prachtige kleuren. Ik was verkocht en ik wist dat ik zeker weten met dit garen een deken zou gaan maken. En dát is gebeurd!

Een deken in aarde-tinten, een deken met de kruissteek samen met de ster-steek én een deken van deze dikte, ze stonden alle drie nog op mijn verlanglijstje. Hoe geweldig gaaf is het dan als je deze drie wensen in één keer van je lijstje kunt schrappen?
Op het moment dat het garen werd bezorgd en ik het in de kamer uit de doos gooide, was ik als een kind, zo blij. Ik zag mijn mooie deken al helemaal voor me! Van te voren had ik al een aantal ontwerpjes gemaakt met “gewoon” katoen en daarmee vond ik het mijn ontwerp al mooi. Hoeveel mooier zou het dan nog worden als ik het zou gaan haken met het garen dat ik ervoor had bedoeld?

Dezelfde avond ben ik nog begonnen. En het ging als een trein! Doordat het garen zo dik is, hoefde ik maar 90 lossen te haken om op de gewenste breedte te komen. En ook ging ik met weinig toeren al een heel stuk de hoogte in. Ik kon er alleen niet een hele avond achter elkaar aan werken, omdat het best zwaar haken is en ik er kramp van in mijn rechterhand kreeg na een tijdje. Dit vond ik geen enkel probleem, het mocht de pret niet drukken. Ik wisselde deze deken gewoon af met andere projecten waar ik nog aan bezig was.
Wat had ik veel plezier en wat kwamen er veel herinneringen naar boven bij het haken van deze deken.
De kruisjes en rondjes (de ster-steek) deden me denken aan het spel dat ik vroeger op de camping vaak speelde met mijn broertjes, of op het schoolplein met vriendinnetjes. We gingen dan heel stoer naar buiten met een zakmes in onze zak of het schilmesje van mama in de hand en speelden “Boter, Kaas & Eieren”. Geweldig vond ik het. We maakten met het mesje 9 vierkantjes in het zand door twee horizontale lijnen te trekken en twee verticale daar overheen. Je koos dan of je “kruisjes” of “rondjes” was en om de beurt tekende je in één van de vierkantjes je kruisje of rondje. Degene die horizontaal, verticaal of diagonaal drie kruisjes of rondjes op een rij had, had gewonnen. Met je handen ging je door het zand om de lijnen weer weg te maken en het spel begon opnieuw. Wat een prachtige herinnering!! Wat super dat ik daar door deze deken weer eens aan terug kon denken.

Van de kleuren en de structuur werd ik ook al zo blij. Ik streelde regelmatig met mijn handen over de deken. Ik zag het mezelf doen, een teken dat ik blij was met datgene dat onder mijn handen vandaan kwam. Een goed, voldaan gevoel.

En dan ineens is de deken klaar. Ineens is het enige dat moest gebeuren nog een rand er omheen verzinnen. Ik wilde deze rand eenvoudig houden. De deken moest voor mijn gevoel nog iets meer groeien in de lengte dan in de breedte, dus koos ik in de eerste toer voor vasten langs de zijkanten en stokjes langs de onder- en bovenkant. De allerlaatste toer moest een beetje stoer zijn, zoals de hele deken dat ook is. En ik deed, zoals heel vaak, maar wat. Het idee van de kruissteek, de tweede steek over de eerste heen haken, liet ik terugkomen. Ik haakte nu alleen geen stokjes, maar vasten en haakte er wat lossen tussendoor. Na één poging was ik al tevreden. Ik was eigenlijk verbaasd over het resultaat, zoals ik dat wel vaker heb.
Na helemaal rond gehaakt te hebben, was mijn deken af. Ik vond het een plaatje en was erg blij met het resultaat van een aantal weken haken.

Nu moesten er nog wat foto’s worden gemaakt om hem te kunnen showen. Omdat wij op 8 februari 25 jaar getrouwd waren, gingen we er het afgelopen weekend met het gezin een weekendje op uit. De kinderen hadden een huisje besproken in Hoenderloo. Wijzelf hadden nog geen idee waar we naartoe gingen, maar ik had er alle vertrouwen in. Ik nam mijn deken mee in de hoop dat er wel tijd en een mooi plekje zou zijn om een aantal foto’s te maken. En dat was er. Beter kon gewoon niet. Ten eerste zat er een open haard in het huisje die bijna constant heeft gebrand en dan hadden we ook nog eens sneeuw op de tweede dag. Helemaal geweldig!! Hier heb ik dus mijn foto’s gemaakt.

Is het geen prachtige deken geworden? Zou je die niet heel graag op de bank willen hebben? Dat kan! Het patroon kun je hier gratis downloaden. Ik hoop dat je net zoveel plezier zult hebben van het haken en van het hebben van deze deken als dat ik dat heb gehad en nog steeds heb.

Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.