Het zit erop! Vorige week stond de hele week voor mij in het teken van het bedenken van mijn eigen CAL. Als hersenen letterlijk konden kraken, was het behoorlijk lawaaierig geweest in onze huiskamer. Wat is mooi, wat wil mijn publiek, hoe ga ik het doen, wat is de volgende steek??? In mijn eigen wereldje, in het hoekje van onze bank, heb ik afgelopen week een CAL bedacht. Het was een hele klus, maar wel een geweldig leuke klus. Het valt nog niet mee om zoiets te bedenken. Welke steken ga ik gebruiken, wat voor soort deken wil ik? Lastig zoiets. Het is best heel moeilijk om dicht bij jezelf te blijven. Diep van binnen zou ik het natuurlijk erg leuk vinden  als er veel mensen zouden meedoen, met me mee zouden haken. Ik probeerde dus iets te bedenken voor het grote publiek. Dat gaat niet. Dan komt er helemaal niks uit je handen. Ik heb gemerkt dat het vooral heel belangrijk is om voor een deken te gaan die ik zelf mooi vindt. Anders lukt het niet om iets te verzinnen. Ik houd zelf erg van rust en regelmaat en dat zal in deze CAL ook goed terug te zien zijn. Ook ben ik me er van bewust dat ik zelf het haken niet heb uitgevonden. Alle steken die in deze deken zitten zijn al door een ander bedacht. Ik heb ze gehaald uit verschillende boeken, of uit mijn eigen herinneringen. Het is de volgorde van steken, de kleurencombinatie en het ritme in deze deken dat maakt dat ik het een heuse Lossen & Vasten – CAL durf te noemen!

Hij is nog niet helemaal af, de rand moet ik nog bedenken en de definitieve kleuren ook. Voor de rand begint zich al een plan te ontwikkelen, maar ik laat het nog even borrelen voor ik begin  te haken. De deken zelf is bedacht en gehaakt en uitgeschreven! Ik heb hem gehaakt op een lossenlijn van 30 steken, anders zou het teveel tijd in beslag nemen. Soms moest er eentje bij en soms moest er eentje af. De ene steek heeft meer of minder steken nodig op de lijn dan de andere.
Het wordt uiteindelijk een CAL van 11 weken haken aan de deken en daarna nog 2 weken aan de rand. In precies 3 maanden haken we dus samen aan een complete deken!
Als ook de rand is verzonnen, ga ik zitten en er een stukje wiskunde op toepassen. Straks moet ik namelijk bepalen met hoeveel lossen ik ga beginnen. Alle verschillende steken moeten natuurlijk wel passen op het aantal lossen dat ik kies voor de lossenlijn. Dat wordt nog even lastig, ik weet het, maar wel een leuke uitdaging.

Het gaat een strependeken worden. En een strependeken betekend draadjes afhechten en afknippen. Na een hele deken, hou je een hoop draadjes over. Vervelend? Welnee! Een heerlijk, rustgevend werkje!

We starten pas in januari met deze CAL, maar de basis staat. Ik heb er zin in. Ik hoop jullie ook!
Hierbij presenteer ik jullie de Lossen & Vasten – CAL.

Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.